طبق ماده یک دستورالعمل اجرایی نحوه انجام معاملات در بورس اوراق بهادار تهران مصوب 5360/90/56 هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار تهران، معامله ای که تعداد سهام یا حق تقدم قابل معامله در آن در شرکت هایی که سهام پایه آنها بیش از سه میلیارد عدد است، بزرگتر یا مساوییک درصد سهام پایه و در شرکت هایی که سهام پایه آنها کمتر یا مساوی سه میلیارد عدد است،بزرگتر یا مساوی 1 درصد باشد، یک معامله عمده محسوب می شود. این معاملات در بازاری مجزا کهبه همین منظور در سامانه معاملاتی ایجاد شده، بدون اعمال دامنه نوسان روزانه قیمت و محدودیتحجمی انجام می شود. البته در سال های قبل از تصویب این آئین نامه نیز معاملات عمده طبقتصمیم مسئولان سازمان بورس و اوراق بهادار تهران انجام می گردیده است. آمار و ارقام نشان میدهد تعداد و ارزش ریالی این نوع معاملات در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است کهاجرای سیاست های خصوصی سازی علی الخصوص ابلاغ اصل 44 قانون اساسی را می توان از دلایلاین افزایش دانست. این در حالی است که قیمت سهم در معاملات عمده در اکثر موارد باقیمت سهمدر معاملات عادی تفاوت دارد. در این تحقیق با در نظر گرفتن تعداد 111 معامله عمده انجام شده درطی سال های 5361 تا 5309 در بورس اوراق بهادار تهران، ضمن بررسی آماری روند تغییرات ایننوع معاملات و سهم صنایع مختلف از آن، عوامل تاثیر گذار بر تفاوت قیمتی معاملات عمده )صرف یاکسر( مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد متغیرهای اندازه و نسبت سهاممحدود شده شرکت به دلیل کسب مزایای ناشی از کنترل شرکت، متغیر درونی سازی معامله به دلیلوجود اطلاعات نهانی در معامله عمده، p/e سهم به دلیل رشد آتی شرکت و تغییرات شاخص بازار بهدلیل شرایط مساعد بازار از عوامل تاثیرگذار بر تفاوت قیمت سهام در معاملات عمده و قیمت سهام درمعاملات عادی می باشد