چکیده مقدمه: انسان برای ایجاد حرکت به ثبات در ستون فقرات نیازمند است و این ثبات به قدرت، توان، استقامت و تعادل در عضلات مرکزی وابسته است، در نتیجه عضلات مرکزی بدن جهت ایجاد یک سطح اتکای باثبات برای انجام حرکات متناسب اندام ها ضروری هستند. خستگی این عضلات ممکن است بر فعالیت افراد و به خصوص ورزشکاران اثرگذار باشد، بنابراین هدف از این تحقیق بررسی اثر خستگی عضلات مرکزی بدن بر تعادل، استقامت و توان زنان ورزشکار بود. روش ها: آزمودنی های این پژوهش 30 دانشجوی زن رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه رازی بودند که بر طبق معیار های ورود به تحقیق برای شرکت در مطالعه حاضر انتخاب شدند. در جلسه اول آزمون های تعادل ایستا و پویا (آزمون ایستادن روی یک پا و تعادلy)، استقامت (آزمون های استقامت عضلات خم کننده تنه، بازکننده تنه، عضلات جانبی راست، عضلات جانبی چپ) و توان (پرتاب توپ طبی به جلو و پهلو) را در شرایط عادی (بدون خستگی) انجام دادند. در جلسه دوم، ابتدا ورزشکاران در پروتکل خستگی عضلات مرکزی که شامل هفت حرکت تمرینی بود شرکت کرده و بلافاصله آزمون-های تعادل ایستا و پویا را انجام دادند. در جلسه سوم، در پروتکل خستگی عضلات مرکزی بدن شرکت کرده و بلافاصله آزمون های استقامت عضلات تنه مک گیل را انجام دادند. در جلسه چهارم بعد از خسته کردن عضلات مرکزی بدن بلافاصله آزمون های توان عضلات مرکزی از آزمودنی ها گرفته شد. برای مقایسه ی نتایج پیش آزمون و پس آزمون، قبل و بعد از پروتکل خستگی عضلات مرکزی از روش t وابسته استفاده شد و در سطح معنی داری(05/0p?) تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که پروتکل خستگی عضلات مرکزی بدن موجب کاهش معنی داری با اندازه اثری بزرگ در نمرات تمامی آزمودن های تعادل (ایستا و پویا) ، استقامت و توان شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان چنین جمع بندی نمود که به طور کلی خستگی موجب کاهش اجزای ثبات مرکزی می شود، در نتیجه مربیان باید از روش هایی برای افزایش توانایی ورزشکاران برای مقابله با خستگی استفاده کنند. کلید واژه ها: عضلات مرکزی بدن، خستگی، تعادل ایستا، تعادل پویا، استقامت، توان، زنان ورزشکار.