یکی از رسالت های مهم بوم نقد، آشتی دادن انسان با طبیعت است. ریشه ی پریشانی انسان را در شروع قرن نوزدهم بیگانگی او از طبیعت می دانند. سامیوئل تیلور کولریج در قامت شاعری رومانتیک، شاهد انقلاب صنعتی انگلستان بوده است. این شاعر که آثار مخرب بیگانگی انسان از طبیعت را در بستر فرهنگی خویش دیده است، تلاش بر پیوند مجدد انسان با طبیعت در شعرهایش دارد. چنین است که در این جستار با رویکردی بوم گرا و دیدگاهی کل نگر، پیوستگی تمام موجودات در اشعار کولریج شرح داده می شود. از سویی دیگر، میتوان بوم نقد را جنبشی در طرفداری از محیط زیست دانست که با جایگزینی تفکر زیست محور در تقابل با تفکر انسان محور، موجب بقای انسان و طبیعت، هر دو با هم، می شود؛ که یکی از موضوعات مهم قرن ما در جهان معاصر است. در این جستار سه شعر مشهور کولریج به نام های "سروده ی دریانورد کهن"، "کوبلا خان یا جلوه ای در رویا، یک پاره شعر"، و "شبنم یخین در نیمه شب" با تاکیدی بر نقش طبیعت، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در این میان، با رویکردی بوم گرا، دیگر جلوه های اشعار کولریج از جمله: ذات کنش گر و دوگانه ی طبیعت، رهایی انسان با یکی شدن در طبیعت، ماوراالطبیعه، و... آشکار خواهد شد.