تیازولیدینون ها ترکیبات مهم بیولوژیکی هستند که خواص مختلفی از جمله خاصیت ضدباکتریای، ضدالتهابی و ضد دیابتی دارند. تحقیقات نشان داده این ترکیبات قادر به القای آپوپتوز در سلول های سرطانی نیز می باشند. از این رو ترکیب به نام 5- (4،2-بیس (4- اتوکسی فنیل آزو) -3- هیدروکسی بنزیلیدین) - 2، 4- تیازولیدینون (tzd-och2ch3) اخیرا سنتز گردیده و خواص ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی آن به اثبات رسیده است. از آنجا که القای آپوپتوز در رده سلول های سرطانی به منظور درمان سرطان و در رده سلولی اندوتلیایی عروق، با مهار رگ زایی که یکی از اهداف مهم درمان سرطان محسوب می شود، مرتبط می باشد، لذا در این تحقیق اثرات سایتوتوکسیک این ترکیب و توانایی آن در القای آپوپتوز بر روی رده سلولی اندوتلیال بند ناف جنین انسانی (huvec)و رده سلول سرطانی پستان (mcf-7) مورد بررسی قرار گرفت. سلول ها در محیط حاوی dmem و fbsو آنتی بیوتیک کشت داده شده و غربالگری سمیت tzd-och2ch3 با غلظت های (µg/ml300-10) انجام گرفت. پس از 24 ساعت انکوباسیون سلول ها در دوزهای مختلف ترکیب مذکور به منظور بررسی اثر مهاری ترکیب، تست سنجش mtt، با استفاده ازکیت کالریمتریک سنجش انجام شد. سپس به منظور بررسی فعالیت کاسپاز-8 که از آنزیم-های اصلی مسیر خارجی آپوپتوز می باشد از کیت مربوط به سنجش فعالیت کاسپاز-8 استفاده شد و این تست به صورت وابسته به غلظت و زمان انجام شد. و از آنجائیکه شکست dna از نشانه های مراحل انتهایی آپوپتوز می باشد، در این تحقیق این مشخصه نیز با kit dna laddering به صورت وابسته به زمان مورد ارزیابی قرار گرفت. بر طبق آزمایشات ما غلظت مهار رشد 50%(ic50) سلولهای huvec تیمار شده با tzd-och2ch3، ?g/ml120 بدست آمد. در حالیکه مهار رشدی در سلول های mcf-7 تیمار شده با tzd-och2ch3 مشاهده نشد. از طرف دیگر سنجش فعالیت کاسپاز-8 برای رده سلولی huvec در غلظت µg/ml120 بیشترین فعالیت را نشان می دهد و همین طور تیمار huvec با µg/ml120 بیشترین فعالیت کاسپاز را در 24 ساعت نشان داد. از طرف دیگر نتایج مربوط ژل الکتروفورز مربوط به شکست dna نشان می دهد که شکست dna در غلظت µg/ml120 و 24 ساعت پس از تیمار اتفاق می افتد بر طبق آزمایشات ما، نتایج حاکی از آن است که ترکیب مذکور فاقد اثرات سایتوتوکسیتی بر روی سلول های سرطان پستان (mcf-7) می باشد درحالی که در سلول های huvec دارای اثرات سایتوتوکسیک می باشد، بنابراین توانایی القای آپوپتوز را در این رده سلولی دارد. مطالعات تکمیلی بر روی این ترکیب می تواند مسیر امیدوار کننده ای را جهت نیل به درمان بیماری های وابسته به عملکرد این رده سلولی بگشاید.