اثر متقابل نشست ناشی از احداث تونل و سازه های روی سطح زمین همواره یکی از مسائل مهم در احداث پروژه های زیرزمینی در مناطق شهری می باشد. در این پایان نامه احداث یک تونل مترو در شهرستان کرمان و در یکی از مناطق پر تردد شهر امکان سنجی شده است. اطلاعات فیزیکی و مکانیکی خاک از گزارش ژئوتکنیک منطقه برداشته شده است که نتایج عینا در مدل سازی بکار گرفته شده اند. مدل ریاضی تونل حفر شده در این خاک با استفاده از روش تفاوت های محدود حل شده است. مدل سازی و تحلیل ها در نرم افزار قدرتمند flac3d که در این حوزه تحقیقاتی مکررا مورد استفاده پژوهشگران قرار گرفته، انجام شده است. یکی از دغدغه های طراحان تونل در مناطق پر تراکم، خطرپذیری( ریسک) احداث سازه های جدید بعد از حفر تونل می باشد. لازم به ذکر است با توجه به خصوصیات منحصر بفرد ژئوتکنیکی مناطق مختلف احداث تونل در هر منطقه نیازمند بررسی پارامترهای تاثیر گذار در همان محل می باشد. در این راستا اثرات متقابل خاک و سازه های سطحی احداث شده بعد از حفر تونل مورد بررسی قرار می گیرد. بدین-منظور تاثیر تغییر پارامترهای مختلف مانند تراز آب زیرسطحی، عمق تونل، و مشخصات ساختمان مانند نسبت طول به عرض پلان ساختمان، تعداد طبقات و محل ساختمان نسبت به محور تونل بر نشست سطح زمین ارزیابی شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل های انجام گرفته، ماکزیمم نشست سطح زمین در امتداد مقاطع طولی و عرضی تونل در گراف ها آورده شده و تاثیرگذاری هر پارامتر تفسیر گردیده است.