پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی پیمانکاران با روش تحلیل پوششی داده ها در طرح خط لوله اتیلن غرب انجام گردید. یکی از بهترین شاخصها برای ارزیابی پیمانکاران ارزیابی کارایی آنها است. یکی از بهترین روشهای ناپارامتریک اندازه گیری کارایی روش تحلیل پوششی داده ها(dea) می باشد. در این روش ابتدا یک مرز کارا تعریف می شود. واحدهایی که روی مرز کارا قرار بگیرند، کارا و بقیه ناکارا می باشند. در روش dea معمولی ممکن است تعداد زیادی از واحدها به عنوان کارا شناخته شوند. لذا روشهایی با عنوان روشهای رتبه بندی کامل جهت رتبه بندی بین واحدهای کارا توسعه داده شده اند. یکی از این روشهای رتبه بندی کامل روش p-dea می باشد. این تحقیق در بین 15 پیمانکار طرح خط لوله اتیلن غرب انجام گردید. در ابتدا متغیرهای ورودی و خروجی مدل تعریف گردید. سپس نوع مدل مناسب برای انجام تحقیق(bcc خروجی محور) انتخاب گردید. سپس با اجرای اولیه مدل واحدهای کارا و واحدهای ناکارا مشخص شد که در این مرحله 46 درصد واحدها کارا شناخته شدند. به علت زیاد بودن درصد واحدهای کارا و عدم تمایز مدل، در مرحله دوم محدودیتهای وزنی بر روی ورودیها و خروجیها اعمال گردید و مدل مجددا با محدودیتهای وزنی حل شد. در مرحله بعد با استفاده از مدل p-dea تعدادی واحد مجازی ایجاد گردید. در مرحله نهایی مدل با 15 واحد حقیقی و 2 واحد مجازی حل شد و مرز عملی تشکیل گردید. در این مرحله رتبه بندی کاملی از همه واحدها انجام شد. در نهایت اهداف تعیین شده برای واحدهای ناکارا مشخص گردید.