شبکه های حسگر بیسیم از تعداد زیادی گره های حسگر که در محیط پراکنده شده اند و هرکدام به طور خودمختار و با همکاری سایر گره ها هدف خاصی را دنبال می کنند تشکیل شده است. گره ها به هم نزدیک هستند و هر گره ایی با گره دیگری می تواند ارتباط برقرار کند و اطلاعات خود را در اختیار آن گره قرار دهد و در نهایت وضعیت محیط تحت نظر، به یک گره مرکزی گزارش می شود. تکنیک ها و شیوه های مورد استفاده در چنین شبکه هایی وابستگی شدیدی به ماهیت کاربرد شبکه دارد و ساختار توپولوژی شبکه، شرایط جوی و محیطی، محدودیت ها و.... عوامل موثری در پارامترهای کارایی و هزینه شبکه می باشند. یکی از مشکلات موجود در شبکه های حسگر بی سیم، احراز هویت گره های موجود در شبکه و همچنین تصدیق درستی پیام های ارسال شده توسط آن ها می باشد. این مشکل وقتی حادتر می شود که بدانیم گره ها از نظر توان پردازشی و طول عمر باتری دارای محدودیت می باشند و نمی توانیم پروتکل های امنیتی موجود در شبکه های معمول که با سیم به یکدیگر وصل می شوند و محدودیتی از نظر منبع تغذیه ندارند را عینا برای شبکه های حسگر بی سیم به کار ببریم. در این پایان نامه سعی شده است با ارائه ی یک راهکار جدید برای احراز هویت گره های حسگر، از تمرکز عملیات محاسباتی بر روی یک گره جلوگیری شود. همچنین با تقسیم سربار عملیات محاسباتی بین گره ها، سرعت انتقال داده ها و در نهایت کارایی در شبکه های حسگر بی سیم افزایش داده شده است. این راهکار مبتنی بر معرفی یک گره به عنوان گره ثانویه در هر خوشه می باشد که باعث کاهش فشار پردازش و مصرف انرژی بر روی گره سرخوشه می شود. راهکار پیشنهادی با شبیه سازی ارزیابی و با روشهای دیگر مانند µtesla و آخرین mac مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که این روش تاثیر چشمگیری درکاهش سربار محاسباتی گره سرخوشه داشته است. همچنین نشان داده شد که انتقال اطلاعات از گره های حسگر به ایستگاه مبنا در روش پیشنهادی سریع تر از روش های مشابه می باشد.