اثرات لنگی برش در دیوارهای غیرمستطیلی منجر به کاهش محسوس سختی و مقامت دیوار می شود. بدون در نظر گرفتن اثر لنگی برشی در رفتار مقطع تحلیل ها مقادیری بیشتر از مقدار واقعی مقاومت و سختی را گزارش می کنند. این تحقیق برای لحاظ نمودن اثر لنگی برش از یک آرماتور مجازی با درصد سخت شوندگی، تنش تسلیم و مدول الاستیک اصلاح شده بجای آرماتور با مشخصات واقعی در بال مقطع استفاده می کند؛ که نتایج آن با نتایج کارهای آزمایشگاهی مقایسه شده است. سه نوع پلان مختلف با میزان یکسان سطح مقطع دیوار به سطح مقطع پلان طبقه طراحی شده و آنالیز دینامیکی افزاینده تحت شتاب نگاشت های معرفی شده در فصل چهارم روی آن ها صورت گرفت و منحنی های میانگین رفتاری و منحنی های شکست استخراج شده و نتایج باهم مقایسه شد. نتایج مقایسه ی منحنی شکست دیوارها در محدوده ی دریفت طلب نشان داد که افزایش سختی دیوار ایمنی لرزه ای را کاهش می دهد. این مطالعه نشان داد که مجموعه دیوارهای t شکل نسبت پلان مستطیلی و پلان بینابینی ایمنی لرزه ای بیشتری دارند. همچنین با مقایسه ی مقدار آرماتور مصرفی مشخص شد که مجموعه ی دیوارهای پلان t با وجود مقدار آرماتور کمتر نسبت به پلان ترکیبی دارای عملکرد لرزه ای مطلوب تری می باشد و این به این مفهوم می باشد که افزایش مقدار آرماتور مصرفی به معنی افزایش بیشتر ایمنی لرزه ای نیست.