تحقیق حاضر به بررسی دو رمان از آلیس واکر به نام های "رنگ ارغوانی" و "زندگی سوم گرنج کوپلند" می پردازد و سعی دارد، با استفاده از نظریه های گایاتری اسپیواک، تصویری روشن تر از وضعیت زنان سیاه پوست آمریکایی که زندگیشان تحت تاثیر استعمار داخلی و تبعیض جنسیتی در جامعه ی آمریکاست ارائه دهد. گروه مطالعات ساب آلترن، مفهوم "ساب آلترن" یا همان "دیگری فرودست" را، که برگرفته از آثار گرامشی درباره ی رعیت جنوب ایتالیا بوده، به کار گرفته و تغییر دادند تا آنجا که به مقوله ی جامع فرودستی از هر حیث، اعم از طبقه،جنسیت، نژاد، فرهنگ و غیره، تعمیم داده شد. در توصیف مفهوم ساب آلترن، اسپیواک مطالعات فمینیستی و پسا استعماری را در هم می آمیزد تا بتواند تصویری روشن تر از شخصیت زن ستمدیده ی جهان سومی که از مسیر تحرک اجتماعی به دور است ارائه دهد. اسپیواک توجه ما را به راه هایی جلب می کند که به واسطه ی آنها استعمار،فرهنگ استعماری و تعصبات جنسیتی دست به دست یکدیگر میدهند تا بر شکل گیری فردیت زنانه سلطه داشته و صدای زن را خاموش کنند. آلیس واکر به عنوان یک رمان نویس سیاه پوست آمریکایی سعی دارد در رمان هایش به بازگویی داستان های گفته نشده از زنان سیاه پوستی بپردازد که همیشه در حاشیه بوده و مشکلاتشان معمولا در پس کلی نگری های آثار فمینیستی غربی گم شده است. تحقیق حاضر، بعد از بررسی این دو رمان، چنین نتیجه می گیرد که شخصیت های زن رمان های واکر، با توجه به سواستفاده های مداوم فیزیکی، روحی و اجتماعی چه در خانه و چه در اجتماع، می توانند بازتابنده ی مضمون ساب آلترن باشند. آنان تا حد ابزاری مادی پایین آورده شده و صدایشان پاک می شود و یا شنیده نمی شود. همچنین، از مطالعه ی حاضر چنین استنباط می شود که مردان رمان های واکر نیز به علت قدرت های مشابهی که شخصیت آنها را تحت تاثیر قرار داده، مردانگی آنها را زیر سوال برده و پیشرفت اجتماعی آنان را محدود می کنند، می توانند در گروه ساب آلترن اسپیواک قرار گیرند. افزون بر اینها، پژوهش زیر به تحلیل ایستادگی و مقابله ی شخصیت های داستان برای احقاق حقوقشان می پردازد و امکان هرگونه تغییر در شرایط آنها را بررسی می کند.