علاقه به گسترش مدل ها و پروتکل های نزدیک به واقعیت برای تعامل بین عواملی که نسبت به هم بی-اعتمادند، در سال های اخیر انگیزه ای برای ایجاد ترکیبی مناسب از تکنیک های نظریه بازی با طراحی پروتکل های رمزنگاری شده است. گستره این تحقیقات شامل دو بخش کلی می شود. بخش اول تحقیقات، کاربرد رمزنگاری در نظریه بازی را شامل می شود. برای داشتن یکی از تعادل های خاص نظریه بازی به میانجی مورد اعتماد نیاز است. محققین سعی دارند تا با استفاده از پروتکل های رمزنگاری، علاوه بر حذف میانجی در بازی ها به تعادل های بهتری دست یابند. بخش دوم تحقیقات نیز شامل کاربرد نظریه بازی در رمزنگاری است. در رمزنگاری فرض بر این است که برخی از عوامل صادقانه از پروتکل پیروی می کنند و در این بین برخی عوامل بداندیش خودسرانه رفتار می کنند که عوامل صادق باید در مقابل این عوامل حفاظت شوند ولی در نظریه بازی بازیکنان خودمحور و عاقلند. محققین در مطالعات خود سعی کردند که پروتکل های رمزنگاری را با فرض عاقل بودن عوامل تغییر دهند تا به نتایجی بهتر از پیش دست یابند.