چکیده هدف این پژوهش بررسی رابطه بین میزانامیدبهزندگیواحساسبیگانگیازخودباسازگاریزناشوییمعتاداندربدوورودبهکمپ شهرستان جهرم در سال 1393بوده است . طرح پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی بوده ، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 152 نفر از افراد معتاد به مواد مخدر انتخاب شدند و پرسشنامه امید به زندگی ، مقیاساحساس بیگانگی از خود و پرسشنامه سازگاری زناشویی را تکمیل نمودند نتایج نشان دادکه همبستگی بین امید به زندگیواحساس بیگانگی از خود(228/0r =-) و بین سازگاری زناشویی و امید به زندگی (453/0r= ) و بین احساس بیگانگی از خود و سازگاری زناشویی (296/0r=- ) در سطح الفای 01/0 به دست آمده ودر سطح معناداری 000/0 معنادارشده اند. همچنین بین ابعادسازگاری زناشوییوامید به زندگی و احساس بیگانگی از خود رابطه وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که افزایش امید به زندگی باعث افزایش سازگاری زناشویی معتادان می شود. وهمچنین کاهش احساس بیگانگی از خود باعث افزایش سازگاری زناشویی معتادان می شود واژهای کلیدی: امید به زندگی – احساس بیگانگی از خود – سازگاری زناشویی- معتادان