چکیده هدف اصلی این پژوهش، آسیب شناسی تولید دانش در هسته های پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه فردوسی مشهد می باشد. برای دست یابی به این هدف، از روش پژوهش مطالعه موردی با رویکرد کیفی بهره گرفته شد. کلیه هسته های پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه فردوسی مشهد گروه مورد مطالعه را تشکیل دادند که تعداد آن ها مشتمل بر یازده هسته می باشد. در این میان، با چهارده نفر از اعضای هسته ها مصاحبه شد. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز از مصاحبه نیمه ساخت یافته و تحلیل اسناد استفاده شد. داده های به دست آمده در دو مرحله کدگذاری باز و محوری مورد تحلیل قرار گرفتند. بر اساس تحلیل مصاحبه های صورت گرفته، نه مقوله شناسایی و استخراج شدند که ناظر بر مهم ترین مسائل پیش روی هسته های پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه فردوسی مشهد می باشند. این مسائل عبارتند از ضعف انگیزش، ضعف ساختار، پژوهش در حاشیه، ضعف حمایت دانشگاه، آموزش محور بودن دانشگاه ها، نبود سیستم مدیریت دانش یکپارچه، ضعف روحیه همکاری پژوهشی، هسته های پژوهشی به مثابه جعبه سیاه، محدودیت در تأمین منابع مالی. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از بررسی وضعیت موجود تولید دانش در هسته های پژوهشی علوم انسانی در دانشگاه فردوسی مشهد نشان دهنده تمرکز بیشتر هسته های پژوهشی در برقراری ارتباط با جامعه با هدف پاسخگویی به نیازهای جامعه از طریق انجام طرح های تحقیقاتی می باشد و همچنین نتایج حاکی از نیمه فعال بودن نیمی از هسته ها و غیر فعال بودن برخی از آن هاست. کلیدواژه ها: تولید دانش، هسته های پژوهشی، علوم انسانی، دانشگاه