به منظور بررسی تأثیرات تیمارهای مختلف خشکی و کود های زیستی ازتوبارور1 و بارور2 کود شیمیایی (ازت+فسفر) بر روی شاخص رشدی بزرک، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال زراعی 1392 انجام گرفت. کرت های اصلی شامل چهار تیمار تنش خشکی بدون تنش (با پتانسیل3/0 اتمسفر)، تنش ملایم (با پتانسیل 5/3 اتمسفر)، تنش متوسط (با پتانسیل 5/6 اتمسفر) و تنش شدید (با پتانسیل 5/9 اتمسفر) و کرت های فرعی شامل 5 تیمار کودی (بدون کود، کود شیمیایی نیتروژن+ فسفر، کود زیستی نیتروژن دار ازتوبارور1، کود زیستی فسفاته بارور2 و کود زیستی توآم نیتروژن دار ازتوبارور1 + بارور2) بودند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد برگ در بوته، قطر ساقه، وزن تر و خشک اندام هوائی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه درکپسول، عملکرد دانه در هکتار، روند بررسی سرعت رشد محصول (cgr) و شاخص برداشت همچنین درصد روغن، غلظت پرولین و جذب عناصر پتاسیم و کلسیم نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تنش خشکی برکلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. به طوری که در اغلب صفات به غیر از غلظت پرولین و درصد عناصر پتاسیم و کلسیم افزایش سطح تنش خشکی باعث کاهش معنی دار میزان صفت مورد مطالعه شد. بالاترین مقدار در مورد تمامی صفات در تیمار کود شیمیایی نیتروژن و فسفر مشاهده شد. کودهای بیولوژیک ازتوبارور1 و بارور2 اگرچه عملکرد کمتری نسبت به کود شیمیایی داشتند اما در مقایسه با تیمار شاهد در تمامی صفات نتایج قابل قبولی را نشان دادند که این امر باعث حفظ پایداری خاک و تولید می گردد.