هدف اصلی مطالعه حاضر، بررسی اثرات نااطمینانی های تورم و مخارج دولت و همچنین اثر تعاملی این نااطمینانی ها بر روی رشد بخش های عمده اقتصادی ایران می باشد. برای برآورد نااطمینانی ها از مدل های اتورگرسیو شرطی تعمیم یافته (garch) استفاده شده است، زیرا این مدل ها امکان تغییر واریانس شرطی جمله خطا در طول زمان را فراهم می آورند. سپس برای بررسی اثرات نااطمینانی های ذکرشده، از روش داده های ترکیبی (panel data) استفاده شده است. بازه زمانی مورد استفاده سال های 1387- 1348 می باشد. نتایج به دست آمده بیانگر وجود اثرات منفی نااطمینانی تورم بر رشد هر 4 بخش عمده اقتصادی کشور، می باشد. نااطمینانی مخارج دولت نیز اثری منفی و معنی دار بر رشد بخش های اقتصادی کشور به جز بخش نفت و گاز داشته است. همچنین تعامل نااطمینانی های مذکور نیز اثری منفی و مجزا از اثر یکایک آن ها بر رشد بخش های کشاورزی و خدمات داشته است. بدین معنی که افزایش هر کدام از نااطمینانی های یاد شده، باعث تشدید اثرات نااطمینانی دیگر در این بخش های اقتصادی است