امروزه با توجه به باقیمانده آنتی‎بیوتیک‎ها در تولیدات گوشتی و افزایش مقاومت باکتریایی محدودیت‎هایی در استفاده از آن‎ها وجود دارد. به همین دلیل پروبیوتیک‎ها با منشا باکتریایی یا قارچی و ترکیبات فیتوژنیک به عنوان جایگزین‎های محرک رشد آنتی‎بیوتیکی استفاده می‎شوند. اکسیداسیون چربی یکی از اولین سازوکارهای کاهش کیفیت مواد غذایی می باشد که نتیجه آن تغییر در طعم، بو، بافت و ارزش تغذیه‎ای مواد است پژوهش‎های زیادی ثابت کرده‎اند که می‎توان با استفاده از آنتی‎اکسیدان‎ها ، میزان اکسیداسیون را کاهش داد و کیفیت فرآورده‎های غذایی را تا اندازه‎ای حفظ نمود. این مطالعه به منظور تاثیر افزودن سینبیوتیک بیومین ایمبو و ترکیب فیتوژنیک بیومین پی‎ای‎پی بر میزان نیتریک‎اکساید و پراکسیداسیون لیپیدی سرم و همچنین تاثیر در عملکرد رشد در بلدرچین ژاپنی انجام گردید. بیومین ایمبو شامل انتروکوکوس فاسیوم (یک پروبیوتیک)، فروکتو- الیگوساکارید (یک پریبیوتیک) و ذرات تحریک کننده‎ی سیستم ایمنی است. بیومین پی‎ای‎پی شامل ترکیبات فیتوژنیک (کارواکرول، آنتول، لیمونن) است، بخش پربیوتیکی از ترکیبات فروکتوالیگوساکارید است. در این آزمایش 180 جوجه بلدرچین ژاپنی به 3 گروه در 4 تکرار تقسیم شدند. گروه‎های 2 و 3 و تکرارهای آنها به ترتیب g/kg 1بیومین ایمبو و g/kg1 بیومین پی‎ای‎پی در جیره غذایی دریافت کردند. به جیره گروه 1 و تکرارهای آنها به عنوان گروه کنترل بیومین اضافه نشد. اندازه‎گیری میانگین وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی انجام می‎شد. نمونه‎گیری خون جهت اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیتریک‎اکساید در روز 35 و انتهای دوره پرورش انجام شد. اندازه‎گیری میزان پراکسیداسیون لیپیدی سرم با استفاده از روش تی‎بارس و اندازه‎گیری میزان نیتریک‎اکساید سرم با استفاده از روش گریس انجام شد. نتایج حاکی از تاثیر بیومین ایمبو بر بهبود ضریب تبدیل غذایی و تاثیر بیومین ایمبو و بیومین پی‎ای‎پی بر کاهش استرس اکسیداتیو است.