سلامت خانواده یکی از حوزه های کلیدی است که حصول شناخت صحیح و علمی نسبت به آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر درصدد است تا میزان سلامت خانواده و عوامل اجتماعی موثر بر آن را در بین خانواده های ساکن در شهر یزد و تهران مورد بررسی قرار دهد. نظریات تبادل اجتماعی، یادگیری اجتماعی، نظریه سیستمی(به ویژه دیدگاه برادشاو و مک گراو)، شبکه خویشاوندی و نظریه اکولوژی بعنوان چارچوب نظری استفاده شد. روش مورد استفاده، از نوع پیمایشی می باشد؛ داده ها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از 400 نفر از خانواده های ساکن شهر یزد و تهران گردآوری شده است. سلامت خانواده در شش مولفه اصلی سنجیده شده است. یافته های تحقیق حکایت از بالاتر بودن میزان سلامت خانواده در شهر یزد نسبت به شهر تهران دارد. همچنین میزان سلامت اکثریت خانواده های مورد مطالعه در سطح متوسط جای گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر، از نقش معنادار سه متغیر ساختار قدرت در خانواده، نابسامانی خانواده جهت یاب و روابط خویشاوندی بر میزان سلامت خانواده در هر دو شهر یزد و تهران حکایت دارد. در این میان ساختار قدرت در خانواده در هر دوشهر بیشترین نقش را در تبیین متغیر سلامت خانواده ایفا می نماید. همچنین دو متغیر تحصیلات و رسانه های جمعی نیز بر روی سلامت خانواده های تهرانی اثرگذار بوده است.