امروزه انسان بعد از گذراندن مراحل مختلف توسعه، متوجه بحران های عظیم زیست محیطی در پیرامون خود شد که یکی از این بحران ها، آلودگی هوای شهرها می باشد که منشأ اصلی آن فعالیت های انسانی و در کنار آن عوامل محیطی است. تفکر امروزه در توسعه شهری این است که شهرها باید هر اندازه امکان دارد با محیط زیست طبیعی سازگار باشند و در حفظ تعادل چرخه طبیعی حیات عمل کنند. به عبارت دیگر، شهرها باید به سوی پایداری گام بردارند و به توسعه پایدار شهری توجه نمایند. از این رو برای دستیابی به توسعه ای پایدار در شهرها، کاهش و کنترل آلودگی هوا می تواند از اهمیت فراوانی برخوردار باشد. بدین منظور در این تحقیق، سطح بندی پتانسیل تراکم آلاینده های هوای شهر تبریز با استفاده از روش electre مورد ارزیابی قرار گرفت، ابتدا داده های مربوط به آلاینده های مختلف در نرم افزار اکسل پردازش و طبقه بندی شد و از بین 5 آلاینده اصلی ( pm10، co،no2، so2، o3) در 6 ایستگاه آبرسان، باغ شمال، بهداشت، حکیم نظامی، راه آهن، راسته کوچه برای سال 1391 مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از این است که آلاینده pm10 ، co، so2 در اکثر ایستگاه ها مخصوصا در ایستگاه راسته کوچه در شرایط ناسالم و بحرانی می باشد. می توانیم بگوییم که چارچوب کلی این تحقیق براساس تهیه لایه های اطلاعاتی مختلف (مه دود، ترافیک، مراکز تجاری، صنایع، کاربری اراضی، توپوگرافی، کاهش بارش، رطوبت نسبی، تابش خورشید، درجه حرارت، باد، اینورژن) به عنوان معیار و قید محدودیت، ارزش گذاری و وزن دهی آن ها در قالب مدل electre برای مناطق ده گانه شهرداری شهر تبریز صورت گرفت، طبق نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از فنون تحلیل چند معیاری علاوه بر افزایش دقت، سبب افزایش سرعت انجام کار، تنوع و کیفیت بهتر ارائه نتایج می گردد. هم چنین این تحقیق سبب تعیین سطح بندی تراکم آلاینده های هوا در محدوده های مورد مطالعه گردید.