در نگاه اول، آن چه در قلمرو تراضی مورد توجه طرفین می باشد، انجام عین تعهد است؛ با این وجود در نظام های حقوقی کشورهای مختلف، در مورد انجام تعهدات کلی، لزوماَ و مطلقاَ تأکید ویژه ای بر الزام بر ایفای عین تعهد ملاحظه نمی گردد. امری که در این راستا شایان توجه است، بررسی مزایا، معایب و چگونگی الزام به ایفای عین تعهد در نظام حقوقی ایران می باشد. جدای از این امعان نظر به رویه ی قانونگذاری و نمود آن در آرای صادره از دادگاهها، در راستای روشن سازی این امر که در باب الزام به ایفای عین تعهد انعطافی وجود دارد یا خیر، لازم است. همچنین به واسطه ی طرح دعوا در مورد الزام به ایفای عین تعهد، "درخواست های ثانوی"، و لزوم یا عدم لزوم وجود آن، در حقوق ایران مورد بررسی قرار می گیرد، و بدین واسطه این قضیه روشن می گردد که آیا با توسل با احکام قانونی موجود در حقوق ایران، می توان وجود این نهاد را استنباط نمود یا خیر؟ بررسی مطالب فوق می توند برای قانونگذار، در راستای اصلاح مواد قانونی موجود قابل توجه و راهگشا باشد.