چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین هوش هیجانی با خودکارآمدی و مهارت های روانی معلمان تربیت بدنی استان ایلام بود. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. 170 نفر از معلمان تربیت بدنی با دامنه سنی20 تا 50 سال به صورت تصادفی از بین 316 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی بار – ان (1997)، مقیاس خودکارآمدی شرر (1982) و پرسشنامه مهارت های روانی اتاوا (omsat-3) استفاده شد. پرسشنامه های مورد استفاده در داخل کشور دارای پایایی و روایی هستند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف-اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) در سطح معناداری 05/0p استفاده شد. داده های جمع آوری شده برای انجام تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزارspss نسخه ی 21 داده پردازی شدند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین هوش هیجانی کلی و خودکارآمدی، هوش هیجانی کلی و مهارت های روانی و بین خودکارآمدی و مهارت های روانی معلمان رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد(p<0.05). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های هوش هیجانی، سه مولفه ی خلق عمومی و انطباق پذیری و ارتباط بین فردی با خودکارآمدی معلمان ارتباط مثبت و معنادار دارند و قادر به پیش بینی خودکارآمدی آنان هستند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های هوش هیجانی، دو مولفه ی خلق عمومی و انطباق پذیری با مهارت های روانی معلمان تربیت بدنی ارتباط مثبت و معنادار دارند و قادر به پیش بینی مهارت های روانی آنان هستند. به نظر می رسد به کارگیری نتایج این تحقیق می تواند به مسئولان آموزش و پرورش در جهت ارتقاء سطح هوش هیجانی معلمان و در نتیجه افزایش خودکارآمدی و بهبود مهارت های روانی آنان و موفقیت در امر آموزش و تربیت فراگیران کمک نماید.