هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اضطراب بدنی ـ اجتماعی، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و تصویر ادراک شده بدنی در زنان فعال و غیرفعال بود. روش شناسی: تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی و بصورت پیمایشی و از طریق جمع آوری داده بوسیله پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماری شامل تمامی زنان فعال باشگاه های بدنسازی و ایروبیک و زنان غیرفعال ( 18 تا 45 سال ) شهر کرمان بود که از بین این افراد، 50 نفر زن فعال و 50 نفر زن غیرفعال به روش تصادفی انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های اضطراب بدنی ـ اجتماعی هارت (1989)، پرسشنامه وضعیت اقتصادی _ اجتماعی قدرت نما (1392) و پرسشنامه چند بعدی نگرش فرد در مورد بدن خود استفاده شد. همچنین برای ارزیابی و تعیین چاقی و لاغری از شاخص توده بدنی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین اضطراب اجتماعی و وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و همچنین بین وضعیت اجتماعی- اقتصادی و تصویر ادارک شده بدنی زنان فعال و زنان غیرفعال رابطه معناداری وجود ندارد. از طرفی مشخص شد بین اضطراب بدنی- اجتماعی و تصویر ادارک شده بدنی زنان فعال و زنان غیرفعال رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنین بین وضعیت اجتماعی- اقتصادی و اضطراب بدنی- اجتماعی و بین وضعیت اجتماعی- اقتصادی و تصویر ادارک شده بدنی زنان فعال و زنان غیرفعال لاغر و زنان غیرفعال چاق رابطه معناداری وجود نداشت. همچنین بین اضطراب بدنی- اجتماعی و تصویر ادارک شده بدنی زنان فعال و زنان غیر فعال چاق رابطه منفی و معنی دار وجود داشت و بین اضطراب بدنی- اجتماعی و تصویر ادارک شده بدنی زنان غیرفعال لاغر رابطه معناداری مشاهده نشد. نهایتا نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکراهه نشان داد بین گروه فعال و غیرفعال لاغر و چاق تنها در متغیرتصویربدنی و زیرمولفه های آن تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: می توان گفت زنان فعال در مقایسه با زنان غیرفعال نسبت به بخش های بدن، وزن، خود بدن و تصویر ادراک شده بدنی نگرش بهتری داشته و تصویر ادراک شده ی مناسب تری از بدن خود نسبت به زنان غیرفعال دارند.