تغییرات کشش بین سطحی با دما و فشار شدیداً بر روی جابه جایی سیال در مخزن موثر است. اکثر تحقیقات بر روی کشش بین سطحی آب نمک+ نفت خام بدون حضور دی اکسید کربن در شرایط محیط انجام شده است. در این مطالعه، اندازه گیری کشش بین سطحی آب نمک+ نفت خام، آب نمک+ نفت خام+ دی اکسید کربن در شرایط مخزن بررسی می شود. به دلیل گزارش بهبود تولید نفت در فرآیند تزریق آب کربناته- دی اکسیدکربن نسبت به فرآیند تزریق آب- دی اکسیدکربن در شرایط مخزن، اندازه گیری کشش بین سطحی بین سیالات به روش قطره آویزان در دما و فشارهای متفاوت مورد بررسی قرار می گیرد. در این پایان نامه، یک تکنیک آزمایشگاهی برای اندازه گیری کشش بین سطحی مربوط به سیستمهای نفت خام (زنده و مرده)+ آب نمک+ دی اکسید کربن در بازه فشارهای (400 تا 2000) پام و دو دمای (40 و 50) درجه سانتیگراد با استفاده از تکنیک آنالیز شکل قطره متقارن محوری (adsa ) برای حالت قطره معلق توسعه یافته است. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که کشش بین سطحی دینامیکی اندازهگیری شده به تدریج تا یک مقدار ثابت کاهش مییابد. مشاهده می شود که برای هر دو سیستم آب نمک+ دی اکسید کربن و سیستم نفت خام+ دی اکسید کربن، کشش بین سطحی با افزایش فشار، کاهش مییابد، در صورتیکه با افزایش دما، افزایش مییابد. تحت شرایط یکسان کشش بین سطحی تعادلی مربوط به سیستم نفت خام+ آب نمک با وجود دی اکسید کربن محلول در مقایسه با سیستم نفت خام+ آب نمک بدون دی اکسید کربن کاهش می یابد.