پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و جهت بررسی تاثیر عدم امنیت شغلی بر تعهد و تنش با توجه به نقش تعدیل کننده هوش هیجانی انجام پذیرفت. این پژوهش در حوزه ستادی وزارت جهاد کشاورزی با جامعه آماری حدود 5000 نفر و حجم نمونه 381 نفر با انتخاب روشهای نمونه گیری تصادفی سهمیه ای انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید. برای گردآوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسشنامه استفاده گردید. در این خصوص از یک پرسشنامه چهار بخشی عدم امنیت شغلی، تعهد سازمانی، استرس شغلی و هوش هیجانی تشکیل شد، که روایی و پایایی آن ها براساس آزمون کرنباخ به ترتیب برابر 0.751 – 0.92 – 0.91 و 0.856 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی ( برای جداول و نمودارهای مربوطه ) که شامل میانگین و انحراف معیار است استفاده شد. و از آمار استنباطی ( برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده) که شامل آزمودنی های رگرسیون خطی و رگرسیون سلسله مراتبی است استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که : 1) ناامنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد عاطفی کارکنان تأثیر دارد. 2) ناامنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد مستمر کارکنان تأثیر دارد. 3) ناامنی شغلی درک شده بر کاهش تعهد هنجاری کارکنان تأثیر ندارد. 4) ناامنی شغلی درک شده بر افزایش استرس کارکنان تأثیر دارد. 5) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تعهد عاطفی کارکنان تأثیر دارد. 6) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تعهد مستمر کارکنان تأثیر ندارد. 7) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تعهد هنجاری کارکنان تأثیر ندارد. 8) هوش هیجانی بر ارتباط بین عدم امنیت شغلی با تنش کارکنان تأثیر ندارد.