هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه? بین انگیزش خودمختار، ادراک سبک فرزندپروری درگیری/ حمایت از خود مختاری ، و پیشرفت زبانی زبان آموزان است.همچنین در این تحقیق محقق به دنبال این است تا بر پایه? اطلاعات جمع آوری شده از این زبان آموزان ایرانی که در یک جامعه جمع گرا زندگی میکنند و مقایسه آن با مطالعات مشابه انجام شده در جوامع فرد گرا، امکان کاربرد انگیزش خود مختار را در فرهنگ های مختلف بررسی کند. به منظور دستیابی به اهداف فوق، ?? زبان آموز بین سنین ?? تا ?? سال با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.این زبان آموزان در چهار مو?سسه زبان در شهر کرمان مشغول به یادگیری زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجه بودند. در این پژوهش از دو مقیاس انگیزش خود تعیین گری-علمی (رایان و کونل، ????) به منظور ارزیابی الگوهای انگیزشی زبان آموزان و مقیاس ادراکات والدینی (گرولنیک، دسی، و رایان، ????) به منظور سنجش میزان درک زبان آموزان از درگیری و حمایت از خودمختاری والدین استفاده شد.بعداز تجزیه و تحلیل کمی داده ها نتایج زیر به دست آمد. رابطه? بین انگیزش خود مختار و پیشرفت زبانی زبان آموزان، رابطه ای مثبت و معنا دار است و تنظیم همانند سازی در میان دیگر خرده مقیاس ها بالاتر است. رابطه? بین ادراک سبک فرزندپروری درگیری/ حمایت از خود مختاری زبان آموزان و پیشرفت زبانی آنها به طور غیر منتظره ای بسیار پایین بود و حتی در مورد حمایت از خود مختاری پدر رابطه منفی بود.نتایج همچنین نشان داد که بین انگیزش خود مختار و ادراک سبک فرزندپروری درگیری/ حمایت از خود مختاری رابطه? مثبت و معنا داری وجود دارد. در نظر گرفتن خرده مقیاس ها ها نشان داد که حمایت از خود مختاری مادر بیشترین تاثیر مثبت را بر انگیزش خود مختار زبان آموزان دارد. در انتها پژوهش با بررسی محدودیتها و مفاهیم آموزشی پایان می یابد.