برای ایجاد یک سطح فوق آبگریز به دو مشخصه ی مهم احتیاج می باشد که شامل1- انرژی سطحی پایین 2- زبری سطح در حد نانو و یا میکرون در پژوهش حاضر برای زبر کردن در حد میکرون ریز از فرایند آندایز استفاده گردید. تخلخل های بوجود آمده از اکسید آهن بر روی سطح فولاد، یک زبری مطلوبی را بوجود می آورد که به میزان ولتاژ بستگی داشت. برای برسی اثر زبری در آبگریزی ولتاژ های مختلفی انتخاب گردید که هر کدام از این ولتاژ ها یک زبری با اندازه ی متفاوت، ایجاد می گردید. برای اصلاح سطح زبر شده( کاهش انرژی سطحی) از پلی تترا فلوئور اتیلن که یک ماده با انرژی سطحی بسیار پایین می باشد استفاده شد. که عملیات پوشش دهی به وسیله ی دستگاه اسپین کوت صورت گرفت. پس از پوشش پلیمر بر روی سطح آندایز شده برای بدست آوردن یک چسبندگی مطلوب نمونه در دمای 380 درجه به مدت 75 دقیقه سینتر گردید. برای بررسی میزان آبگریزی نمونه های آماده شده، زاویه تماس قطره ی آب با سطح مورد بررسی قرار گرفت. که برای اینکار از قطره ی قرار گرقته بر روی سطح عکسبرداری می شد. میزان چسبندگی پلیمر به سطح نمونه به وسیله ی cross-cut بررسی گردید به این صورت که دردو جهت مختلف خراش هایی بر روی نمونه وارد می شد و از ناحیه جدولی حک شده بر روی چسب عدد چسبندگی آن مطابق با استاندارد astm بررسی گردید. مقاومت شیمیایی پوشش در hcl بررسی گردید. زاویه لغزش به وسیله ی غلتاندن قطره بر روی سطح محاسبه شد که برای بالاترین زبری زاوی لغزش 3 بدست آمد.