قرن چهارم هجری از دوره های درخشان تمدن اسلامی است . در این عصر آل بویه شیعه مذهب در عراق و قسمت هایی از ایران به حکومت رسیدند . علم دوستی و دانش پروری امرای این خاندان ، انتخاب افراد فرهیخته برای تصدی مشاغل حکومتی و به خصوص برای منصب وزارت و ایجاد فضای باز فکری برای دانشمندان موجبات رونق علم و فرهنگ را در این عصر فراهم کرد . ری به عنوان یکی از مراکز تحت سلطه آل بویه از این قاعده مستثنی نبود . در دوره مذکور ، علمایی در علوم عقلی و نقلی از ری سر برآورده و به فعالیت های علمی و پژوهشی و نگارش کتب متعدد پرداختند . وجود مراکزی چون کتابخانه ها و رصد خانه ها در این خطه نیز در پیشرفت علوم تأثیر بسزایی داشت . پژوهش حاضر با عنوان " وضع علم و عالمان در شهر ری در دوره آل بویه " در صدد است با تکیه بر منابع موجود به بررسی علوم عقلی و نقلی در ری دوره آل بویه و همچنین به بررسی علل و عوامل موثر در رواج علوم در این دوره بپردازد . یافته های این پژوهش نشان می دهد به دلیل علاقه امرا به علم و حکمت ، انتخاب افراد دانش دوست و عالم برای تصدی منصب وزارت ، تسامح و تساهل مذهبی و ... علوم اعم از عقلی و نقلی در ری دوره آل بویه درخشیدن گرفت . واژگان کلیدی : ری ، آل بویه در ری ، علوم عقلی ، علوم نقلی .