این تحقیق به آزمون تجربی احتمال وجود رابطه غیر خطی بین سطوح بدهی و مالکیت سهامداران می پردازد و در آن ،این موضوع مورد آزمون قرار می گیرد که آیا تامین مالی از محل بدهی ابتدا با افزایش مالکیت سهامداران کنترل کننده افزایش و سپس در یک سطح مشخص با این افزایش ، کاهش می یابد.جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1385 الی 1390و شامل 67 شرکت و 402 مثال (شرکت) می باشد.در این تحقیق ،برای آزمون فرضیه از رگرسیون داده های ترکیبی استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که در سطح اطمینان 99 درصد ،بین درصد مالکیت سهامدار کنترل کننده و سطح بدهی ارتباط وجود دارد اما بر خلاف انتظار رابطه غیر خطی ندارد به شکل نبوده بلکه عکس آن می باشد و با افزایش درصد مالکیت سهامداران کنترل کننده ،تامین مالی از طریق بدهی ابتدا افزایش و سپس در یک سطح مشخص کاهش می یابد.