چکیده در این پژوهش با بررسی تأثیر مسایل اجتماعی و فرهنگی در غزل سده ی هشتم به خوبی روشن می شود که مسایل اجتماعی و فرهنگی بر ادبیات و گونه های شعری تأثیر به سزایی به جا گذاشته اند، و در کنار هم رابطه ی تنگاتنگ و دوسویه دارند. در همین دوره هم می بینیم که به خاطر جریان های اجتماعی و فرهنگی یک گونه شعری ادب فارسی (غزل) نسبت به دیگر گونه های ادبی برجستگی بیش تر پیدا می کند و به اوج روایی خود می رسد و وجه غالب این دوره است. در این دوره به دلیل آشفتگی اوضاع و نا به سامانی های اجتماعی و بی توجهی حاکمان وقت به شعر و شاعری، دیگر شاعری به قصیده سرایی و شعر ستایشی نمی پردازد، گونه ی اصلی و ادبی این دو ره غزل می باشد.غزل در این دوره به شیوه ای ممتاز سراییده می شد. نکته سنجان و لطیفه گویان این عصر با زبان طنز و انتقاد از مسایل اجتماعی و فرهنگی و شرایط موجود، وضع نا به سامان و پریشان آن زمان را به انتقاد می کشاندند.