سلامت مالی بانک ها و موسسات اعتباری نقش مهمی در رشد، توسعه و ثبات اقتصادی کشورها دارد. نه تنها بانک های تجاری بلکه موسسات اعتباری نیازمند بررسی منظم سلامت مالی به منظور اطمینان از بخش خصوصی در سیستم مالی کشور و حفاظت از منافع سپرده گذاران، وام دهندگان، سهامداران و سایر ذینفعان می باشند. سرمایه مناسب و کافی یکی از شرایط لازم برای حفظ سلامت نظام بانکی است و هریک از بانک ها و موسسات اعتباری برای تضمین ثبات و پایداری فعالیت های خود باید همواره نسبت مناسبی را میان سرمایه و ریسک موجود در دارایی های خود برقرار نماید. کارکرد اصلی این نسبت حمایت بانک در برابر زیان های غیرمنتظره و نیز حمایت از منافع خیل عظیم سپرده گذاران و اعتباردهندگان است. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی سلامت مالی بانک های تجاری و غیرتجاری شبکه بانکی کشور در چارچوب الگوی کامل (camel) یا سرمایه ، دارایی، مدیریت، سود و نقدینگی می باشد. نمونه آماری تحقیق مشتمل بر 22 بانک شامل 11 بانک تجاری و 11 بانک غیرتجاری (تخصصی) قلمرو زمانی پژوهش مشتمل بر یک دوره زمانی چهار ساله از سال 87 تا 90 می باشد. برای بررسی صحت و سقم فرضیه ها، از آزمون از رگرسیون لجستیک تعیم یافته (لاجیت) استفاده شده است . نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین اجزای مدل کامل مشتمل بر سرمایه، کیفیت دارایی، کیفیت مدیریت بانک های تجاری دولتی و غیر دولتی با شاخص نسبت کفایت سرمایه رابطه ی معنی داری وجود دارد. همچنین بین اجزای مدل کامل مشتمل بر سرمایه، کیفیت دارایی، کیفیت مدیریت و سورآوری بانک ها و موسسات اعتباری غیرتجاری دولتی و غیر دولتی با شاخص نسبت کفایت سرمایه رابطه ی معنی داری وجود دارد.نتایج تحقیق حاکی از آن است که سلامت مالی یا نسبت کفایت سرمایه در بانک های تجاری و غیرتجاری از تفاوت معنی داری برخوردار نیستند.