بی تردید می توان گفت که دغدغه ی دستیابی به سینمای ملی، سال هاست که دست اندکاران و نیز علاقه مندان سینمای ایران را رها نمی کند، بی آنکه از مفهوم آن آگاه و معنایی درست و دقیق از آن را در نظر داشته باشند. در سالیان اخیر مطالعات انتقادی فراوانی پیرامون این اصطلاح در جهان صورت گرفته است و صاحب نظران سینمایی تلاش داشته اند تا چارچوب های نظری این اصطلاح را تبیین نمایند. در همین راستا، کشور های صاحب سینما نیز تلاش کرده اند تا با تبیین چارچوب-های نظری برای سینمای ملی کشورشان به رشد تولیدات ملی خود کمک نمایند. این درحالی ست که در کشور ما فقدان مباحث تئوریک در این حوزه به شدت احساس می گردد. از این رو دستیابی به تعریفی مشترک و زبانی همسان در خصوص سینمای ملی و بحث پیرامون مفاهیم و شاخصه ها و تعیین را ه های دستیابی به آن، می تواند سرآغاز مناسب و هوشمندانه برای حصول این مفهوم کلیدی و مهم باشد. این پژوهش بر آن است تا مفاهیم و مشخصه های سینمای ملی را از خلال آرای صاحب نظران سینمایی و تجربیات ملی در سینمای سایر کشور ها بررسی و از این طریق وجوه مفهوم "سینمای ملی ایران" را در سینمای قبل و پس از انقلاب اسلامی ایران روشن نماید. سینمایی که به نظر می رسد تنها در بازه های کوتاهی از حیات خود شاهد تولیدات درخور صفت ملی بوده باشد.