در سیستم آموزش و پرورش گروه های آموزشی کارآمدترین نهاد و عضو مهم آموزش و پرورش است که از طریق شناساندن بهترین راهبردهای آموزش، بازنگری در نظام آموزش و با استفاده از تکنولوژی و فناوری های نوین می تواند تکنیک های نوین آموزشی و پرورشی را در راستای ارتقاء علمی کشور بکارگیری نماید. نظر به نقش و اهمیت این گروه ها به عنوان محوری ترین حوزه ی تأثیرگذار در ارتقای کیفیت آموزش، جهت رشد و ارتقای این کیفیت، ارزیابی مستمر در سطح گروه آموزشی گامی موثر خواهد بود از طرفی لازم است این ارزیابی بر مبنای الگویی مناسب و روش های علمی باشد تا به واسطه ی آن، نقاط قوت و ضعف شناسایی شده و بر اساس آن پیشنهادات عملیاتی مناسبی برای ارتقای فعالیت های آموزشی و پرورشی گروه آموزشی ارائه و بکار بسته شود. این پژوهش با هدف انطباق و پیاده سازی ارزیابی درونی در گروه آموزش ابتدایی استان خراسان جنوبی به دنبال ارائه ی الگویی مناسب برای ارزیابی گروه های آموزش ابتدایی انجام شده است. به این منظور از روش تحقیق ارزشیابی استفاده شد و اطلاعات مورد نیاز از مدیرگروه، اعضای گروه و کارشناسان آموزش مناطق از طریق سرشماری کامل و در مورد جامعه ی معلمان و گروه های آموزشی مناطق با انتخاب نمونه ای به حجم280 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی و از طریق مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه های محقق ساخته جمع آوری گردید. نتایج پژوهش نشان داد؛ با توجه به پیاده سازی موفقیت آمیز مراحل ارزیابی درونی در گروه آموزش ابتدایی، می توان اذعان داشت ارزیابی درونی قابلیت اجرا در این گروه ها را دارد و برای ارزیابی و بهبود کیفیت فعالیت های گروه می توان به اجرای مراحل ارزیابی درونی پرداخت. همچنین نتایج ارزیابی نشان داد میانگین وزنی بدست آمده در عامل اعضای گروه (2.66) وضعیت مطلوب گروه در این عامل را نشان می دهد و میانگین وزنی عامل های اهداف، ساختار سازمانی و مدیریت گروه(2.25)، دوره ها و کارگاه های آموزشی(2.16)، معلمان و گروه های آموزشی مناطق(2.2) و نظارت راهنمایی آموزشی (2.2) نشان دهنده ی وضعیت نسبتاً مطلوب گروه در این عامل ها و عامل بودجه، فضا، امکانات و تجهیزات گروه با امتیاز(1.6) نشان دهنده ی وضعیت نامطلوب این عامل می باشد.