سرطان سینه حاصل تکثیر بدخیم سلولهای اپتلیالی و لوبول های سینه است. این سرطان یکی از شایع ترین سرطان ها بدون در نظر گرفتن سرطان پوست در بین زنان است. این بیماری وابسته به هورمون بوده و در زنانی که تخمدان خود را برداشته اند و یا هرگز از جایگزین های استروژنی استفاده نکرده اند توسعه نمی یابد.. در سال 2012 تخمین زده شده که بیش از 2.9میلیون زنی که در ایالت متحده آمریکا زندگی می کنند دارای سابقه سرطان سینه تهاجمی هستند و بطور کل 226870 نفر از آنها شناسایی شده اند. فاکتور رشد اپیدرمال نقش مهمی در سرطان سینه دارد این پروتئین 6045 دالتون وزن دارد و دارای 53 اسید آمینه و سه باند دی سولفیدی خارج سلولی است. egf دارای میل ترکیبی زیاد به اتصال گیرنده های تیروزین کینازی بوده و به طور خود به خودی باعث فعالیت آنها می شود. فعال شدن تیروزین کینازها باعث شروع مسیر سیگنالینگ و انتقال سیگنال می شود که در نتیجه آن انواع تغییرات بیوشیمیایی در سلول و افزایش گیلکولیز و سنتز پروتئین و افزایش بیان ژن (egfr) و سنتز dna و تکثیر سلولی رخ می دهد. بسیاری از پروتئین های پروتولتیکی در سطح سلول باعث ریزش اکتودومین می شود. پروتئین تراغشایی مانند egfr می توانند از دو لایه لپیدی غشا به وسیله پروتولیز جدا شده و به فرم محلول در می آید و انتقال یابند. هدف از این مطالعه تخمین غلظت کل پروتئین و egfr محلول در سرم بیماران مبتلا به سرطان سینه با آزمایش الایزا بوده و اطلاعات حاصل از این داده ها هیچ تغییر قابل توجهی در غلظت کل پروتئین در سرم بیماران و کنترل نشان نداد با این حال این داده ها نشان داده اند که غلظت segfr در سرم بیماران مبتلا به سرطان سینه بالاتر از سطح سرم کنترل است. و از آنجایی که segfr یک جز ثابت در سطح سلول انسان است بالا بودن غلظت آن می تواند با پاتوفیزیولوژی سرطان در ارتباط است. واژه های کلیدی: فاکتور رشد اپیدرمال ، غلظت ، سرم ، سرطان سینه