هدف در این مطالعه بررسی تاثیر حکمرانی بر شاخص عملکرد محیط زیست (epi) با رویکرد نروفازی وتهیه مدلی بر مبنای این روش به منظور پیشبینی شاخص epi ، است. تجزیه و تحلیل بر روی داده های کشور های عضو oecd و در حال توسعه منتخب در سال های 2006، 2008، 2010و 2012 با استفاده از مدل نروفازی (anfis) و شبکه عصبی(ann) صورت گرفته است. انتخاب شاخص عملکرد محیط زیست (epi) به عنوان شاخصی از کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار به این دلیل است که که اکثر بررسی ها در رابطه با کیفیت محیط زیست تنها به شاخص های الودگی چه از نوع انفرادی چون میزان الاینده دی اکسید کربن ، مونوکسید کربن و..چه از نوع ترکیبی چون الودگی اب ، هوا ، خاک و ... تاکید کرده اند. لذا برای نشان دادن کیفیت محیط زیست در این تحقیق ازشاخص عملکرد محیط زیست به عنوان یک شاخص ترکیبی محیط زیست که نه تنها الودگی بلکه عملکرد اجرایی سیستم های سیاسی در جهت کاهش استرس های زیست محیطی در خصوص سلامت انسان و ارتقاء پویای زیست محیطی و مدیریت بی خطر منابع طبیعی را تخمین می زند. از سوی دیگر در رابطه با روش های هوشمند چون ann و anfisبه منظور پیش بینی متغیر وابسته از روش مرسوم ( 75% اول داده ها اموزش و 25% مابقی تست) استفاده شده است. در صورتی که این شیوه انتخاب داده ممکن است موجب عدم تناسب روند در داده های اموزش و آزمون گردد. لذا به منظور برطرف کردن این مشکل و برقرار کردن روند تقریبا مشابه درآموزش و تست روش های اعتبار سنجی ( cross validation ) در این تحقیق از روشk-fold به منظور اعتبار سنجی مدل استفاده شده است. در نهایت به منظور بررسی اثر حکمرانی بر شاخص عملکرد محیط زیست و بررسی اینکه کدام یک از مولفه های حکمرانی بر شاخص عملکرد محیط زیست بیشترین تاثیر را دارد از مفهوم کشش در تحلیل حساسیت استفاده شده است. در نهایت نتایج نشان دهنده این موضوع است که مدل نرو فازی در مقایسه با مدل شبکه عصبی عملکرد بهتری در پیش بینی شاخص عمکرد محیط زیست دارد و رابطه مثبتی بین مولفه حکمرانی و شاخص عملکرد محیط زیست وجود دارد و دربین مولف های حکمرانی ، حاکمیت قانون و بعد از ان به ترتیب های کارآمدی دولت، شفافیت و پاسخگویی، کیفیت تنظیم گری مقررات، ثبات سیاسی و کنترل فساد بیشترین تاثیر را بر عملکرد مدل دارد.