موضوع این تحقیق اثربخشی خدمات ارائه شده توسط سازمان بهزیستی بر میزان توانمندی زنان سرپرست خانوار می باشد. سوال اصلی که مطرح می باشد این است که آیا خدمات سازمان بهزیستی بر میزان توانمندی زنان سرپرست خانوار تأثیر داشته است؟ و هدف اصلی نیز شناخت این تأثیر می باشد. در این مطالعه از روش توصیفی- پیمایشی استفاده شد و از تکنیک پرسشنامه محقق ساخته توانمندسازی به همراه مصاحبه جهت جمع آوری داده ها و اطلاعات بهره گیری شد. جامعه آماری مورد مطالعه زنان سرپرست خانوار قابل بازتوان تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان تهران می باشند که خدمات را از طریق مراکز سازمان بهزیستی دریافت می کنند. از میان مراکز سازمان بهزیستی سه مرکز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و این سه واحد در مجموع دارای 80 پرونده زن سرپرست خانوار بودند که این 80 نفر به عنوان نمونه گروه اصلی انتخاب شدند. 80 نفر نیز به عنوان گروه کنترل از میان زنان سرپرست خانوار قابل بازتوان تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان تهران انتخاب شدند که به تازگی تحت حمایت قرار گرفته بودند که مجموع دو گروه 160 نفر می باشد. یافته های تحقیق نشان داد که بین خدمات ارائه شده توسط سازمان بهزیستی و میزان توانمندی زنان سرپرست خانوار رابطه معناداری وجود دارد. در واقع فرضیه اصلی پژوهش تأیید گردید. بین خدمات سازمان بهزیستی و میزان توانمندی اجتماعی و اقتصادی زنان سرپرست خانوار نیز رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین مولفه های توانمندی اجتماعی و مولفه های توانمندی اقتصادی دو گروه تفاوت معناداری مشاهده شد. یعنی زنانی که دو سال از تحت پوشش قرار گرفتنشان می گذرد در هر یک از مولفه های توانمندی اجتماعی و اقتصادی نسبت به زنانی که به تازگی تحت حمایت قرار گرفته اند نمرات بالاتری کسب کردند. همچنین با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنادار و مثبتی بین میزان توانمندی اجتماعی و اقتصادی زنان سرپرست خانوار مشاهده شد. از این رو هر 5 فرضیه فرعی پژوهش نیز تأیید گردیدند.