چکیده مقدمه:استئوآرتریت یکی از دلایل شایع اختلالات مفصل تمپورومندیبولار tmd)) است. تشخیص زودهنگام استئوآرتریت اهمیت زیادی دارد. آنالیز فرکتال روشی جهت ارزیابی ریزساختار استخوانی است. هدف این مطالعه، بررسی رابط? بین آنالیز فرکتال و شرایط rdc/tmd سر کندیل می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه 19بیمار خانم درمحدوده ی سنی 40-20 سال مبتلا به osteoarthritis مفصل تمپورومندیبولار و 20 خانم سالم (گروه کنترل) انتخاب شدند. سپس تصاویر cbct از بیماران تهیه شد و آنالیز فرکتال با استفاده از نرم افزار imagej"" انجام شد تا عدد فرکتال (fd) و لاکوناریتی (l) قسمت مرکزی سر کندیل بدست آید. در مرحله بعدی میزان تراکم استخوانی با روش dexa سنجیده شد تا میزان تراکم (bmd) و t-score برای لگن و مهره ها بدست آید. داده ها در نرم افزار pasw statistics 18"" و با استفاده از آزمون های anova ، نظیر کای دو و t مستقل و t زوجی (سطح معنی داری 05/0) آنالیز شدند. نتایج: 39 خانم 40-20 ساله بدون بیماری سیستمیک خاص با میانگین سنی 20/6 ± 66/32 سال در دو گروه نرمال (بدون علایم tmd) و گروه استئوآرتریت شرکت کردند. تفاوت معناداری بین دو گروه نرمال و استئوآرتریت از لحاظ میانگین سنی وجود نداشت (p-value = 0.63). همچنین تفاوت معناداری میان bmd و t-score بدست آمده بین دو گروه مشاهده نشد (p-value > 0.05). از طرف دیگر میزان fd و l نیز در دو گروه دارای تفاوت معناداری با یگدیگر نبود (p-value > 0.05). در بررسی همبستگی میان شاخص های بررسی شده همبستگی معناداری میان l در کندیل دو سمت (p-value = 0.003) و نیز bmd مهره ها و لگن مشاهده شد (p-value = 0.01). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه کنونی ارتباط معناداری میان آنالیز فرکتال کندیل در تصاویر cbct و شاخص های تراکم استخوان در خانم های مبتلا به استئوآرتریت در مقایسه با خانم های نرمال از نظر tmj مشاهده نشد.