مقدمه: معلول مبتلا به ضایعه نخاعی به فردی اطلاق می شود که دچار آسیب در قسمتی از نخاع تا قطع کامل آن، له شدگی یا تغییرات استحاله ای شده باشد. این ضایعات نه تنها خود باعث ایجاد مشکلاتی برای جانبازان می شود بلکه کم توانی های مرتبط با آن سبب بروز عوارض دیگری در آنها می گردد که مشکلات دهان و دندان از جمله آنها بوده که بر سلامت عمومی فرد نیز تاثیرگذار می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی وضعیت سلامت دهان و فاکتورهای مرتبط با مشکلات دهانی دندانی در جانبازان نخاعی استان خراسان رضوی در سال 1392 است. مواد و روش ها: در این طرح اطلاعات دموگرافیک شامل میزان تحصیلات ، بیماری های سیستمیک، شغل، نوع بیماری، میزان شدت آسیب نخاعی و موانع دسترسی به خدمات دندانپزشکی مربوط به 60 جانباز محترم قطع نخاعی استان خراسان رضوی جمع آوری گردید. همچنین برررسی وضعیت دندانی و تعیین میزان شیوع پوسیدگی با استفاده از شاخص dmft ** و وضعیت پریودنتال با شاخص cpi * و بررسی وضعیت بیماری های دهان صورت پذیرفت. داده های به دست آمده به کمک آزمون همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین شاخص dmft جانبازان 09/5±6/16 و میانگین شاخص cpi جانبازان 58/0±155/1 بود. همچنین میزان تحصیلات، شدت آسیب نخاعی جانبازان و ترس از دندانپزشکی با وضعیت سلامت دهان ارتباط معنا دار داشته (p<0.05) اما وضعیت اشتغال، وضعیت مصرف دارو، وضعیت حمل و نقل ارتباط معناداری نداشتند و بیماری دهان خاصی مشاهده نگردید . نتیجه گیری: شاخص dmft در مطالعه ی ما به طور واضحی بیش تر از گروه های آسیب پذیر از جمله معلولین ذهنی و جسمی بوده است. بر اساس نتایج این مطالعه توجه بیشتر به وضعیت بهداشت دهان بیماران دارای آسیب نخاعی توصیه می گردد