قطیف (شرق عربستان) به عنوان یکی از مناطق شیعه پرور محسوب می شود که عالمان و شاعران دینی بسیاری را در دامن خود پرورش داده است.از جمله آن ها شیخ عبدالله معتوق می باشد که در سال 1274ه.ق در قطیف دیده به جهان گشود، و در 22 سالگی برای تحصیل علوم دینی به نجف اشرف رفت و به درجه اجتهاد رسید. وی آثار متنوعی از خود به جای گذاشته است که بیانگر وسعت علم و ژرف اندیشی او است. یکی از آثار گرانبها و ارزشمندی که از او به جای مانده است دیوان شعری در مدح و رثاء اهل بیت(ع) است. هدف از انجام این پژوهش، شرح احوال عبدالله معتوق و همچنین بررسی و ترجمه دیوان اوست.آنچه بدست آمده از این قرار است:چون بیشتر آثارش دینی است این نشان می دهد که تحت تاثیر حوزه بوده است.دیوان او در مدح و رثاء اهل بیت(ع) است که در آن با بکار گیری از صور خیال زوایای مختلفی از زندگی اهل بیت را به تصویر کشیده است. از انواع صور خیال بیشترین نوعی که در دیوان بکار رفته است تشبیه و سپس استعاره است.