قوانین جزایی ایران تا به امروز در برخورد با مسأله ی جنون سیاست های متفاوتی را در پیش گرفته اند. قانون گذار قبل از انقلاب دیدگاه علمی به موضوع داشت؛ پس از انقلاب، با هدف تطبیق قوانین جزایی با احکام شرع، تغییراتی در احکام جنون در مقررات مذکور ایجاد گردید. در لایحه ی جدید قانون مجازات اسلامی تغییراتی در احکام جنون ایجاد گردیده که از یک سو متأثر از اندیشه های نوین سیاست جنایی و از سوی دیگر، ریشه در نگاه فقهی سنتی به موضوع دارد. این رویکرد دوگانه ی لایحه ی قانون مجازات اسلامی، نظام عدالت کیفری را در برخورد با مسأله ی جنون با ابهامات و مشکلاتی مواجه کرده است. در این تحقیق که با روش تحلیلی و توصیفی انجام گرفته است، در مقام تبیین موضوع جنون و تمایز بین اختلال نسبی شعور و جنون و آثار آن در فرآیند دادرسی، اجمالاً به این نتیجه رسیدیم که مقررات لایحه جدید در تعاریف، نگاه علمی و در آثار آن نگاه سنتی به موضوع دارد.