آزمون ها از انواع رایج ارزیابی هستند که در سیستم آموزشی صورت می گیرند. برای آن که هر آزمون نتایج قابل استناد داشته باشد باید از روایی، پایایی و قابلیت اجرا برخوردار باشد که هریک جنبه های متفاوتی از آزمون را دربرمی‏گیرد. ابزاری که ضعیف ساخته شده باشد نه تنها مفید نیست، بلکه خطرناک نیز است. بنابراین آزمون‏های سرنوشت ساز باید به دقت ساخته، اجرا و نمره گذاری شوند. در موقعیت هایی مثل پذیرش در دانشگاه داوطلبان چندین بار می‏توانند آزمون دهند اگر سئوالات مشترک در هر اجرا مورد استفاده قرار گیرد سئوالات فاش شده و داوطلبانی که در دفعات بعدی در آزمون شرکت می کنند برتری خواهند داشت بنابراین استفاده از فرم‏های چندگانه آزمون امنیت و عادلانه‏بودن آزمون را تأمین می‏کند برای مطمئن شدن از عادلانه بودن آزمون باید نمرات فرم‏های آزمون‏های متفاوت با روش‏هایی که معمولاً از آنها به همترازسازی یاد می‏شود تطبیق داده شود. همترازسازی معمولا به عنوان یک روش آماری است برای تطبیق نمرات فرمهای متفاوت آزمون برای توجیه تفاوتهای ناخواسته فرم به فرم آنچنان که نمرات قابل مقایسه گردد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از طرح گروههای همسان و همچنین طرح گروههای ناهمسان با آزمون لنگر و شیوه های همترازسازی خطی، میانگین و همصدک در نظریه کلاسیک و مقایسه آن با نتایج همترازسازی در نظریه جدید اندازه‏گیری، جایگاه همترازسازی را در نظام سنجش آموزش کشور تشریح و شیوه مناسب ارائه داده شود.