نام پژوهشگر: زهرا یارعلی دارانی

ساخت، مشخصه یابی و برسی مقایسه ای نانوبیوسرامیک های نوین آکرمانیت، مرونیت و دیوپسید برای درمان نواقص استخوانی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهرکرد - دانشکده فنی 1392
  زهرا یارعلی دارانی   ساسان اطرج

هدف از این مطالعه، آماده سازی و مقایسه خواص فیزیکی، مکانیکی و بیولوژیکی نانوذرات بیوسرامیکی آکرمانیت (ca2mgsi2o7)، مرونیت (ca3mgsi2o8) و دیوپسید (camgsi2o6) بود. سه سرامیک با روش سل – ژل تهیه شد. آنالیز فازی آن ها به روش آزمون پراش پرتو ایکس (xrd) انجام شد و استحکام فشاری و مدول یانگ قرص های سرامیکی نیز تعیین گردید. پتانسیل زتا در سرم فیزیولوژیکی اندازه گیری شد. علاوه براین توانایی تشکیل آپاتیت در محلول شبیه سازی شده بدن و سمیت سلولی نانوذرات با استفاده از روش mtt و تکثیر سلول های بنیادی مغز استخوان انسانی (hmscs) در تماس با سه سرامیک مورد ارزیابی قرار گرفت. با اندازه گیری مقادیر پتانسیل زتا مشخص شد که پتانسیل زتای آکرمانیت بیشتر (منفی تر) از مرونیت و مرونیت بیشتر (منفی تر) از دیوپسید بود. سرامیک اکرمانیت خواص مکانیکی نزدیک به استخوان قشری انسان را نشان داد. برای آکرمانیت استحکام فشاری 148 مگاپاسکال و مدول یانگ 42 گیگا پاسکال اندازه گیری شد. همچنین نتایج نشان داد که در مقایسه با مرونیت و دیوپسید، آکرمانیت توانایی بیشتری برای تشکیل آپاتیت در محلول شبیه سازی شده بدن دارد. روش mtt زیستایی و تکثیر سلول های بنیادی مغز استخوان انسانی (hmscs) در تماس با آکرمانیت و مرونیت را تایید کرد. نتایج آزمون mtt، غیر سمی بودن سرامیک های آکرمانیت و مرونیت را تایید کرد و نشان داد که زیستایی تکثیر سلول های بنیلدی مغز استخوان در تماس با نانو ذرات آکرمانیت افزایش می یابد. این نتایج همچنین نشان داد که نانو ذرات دیوپسید سمی بود.تمامی این یافته ها نشان می دهد که در تمامی کاربرد ها، بیوسرامیک آکرماننیت می تواند یک گزینه مناسب باشد و زمانی که زیست سازگاری بالا، خواص مکانیکی بالا و زیست فعالی مورد نیاز است می توان سرامیک آکرمانیت را پیشنهاد کرد.