خلاصه تکوین جنینی یکی از حساس ترین مراحل زندگی یک جانور است . این مرحله به شدت تحت تأثیر عوامل داخلی و محیطی قرار می گیرد . با توجه به این که امروزه آفت کش های(سموم) کشاورزی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند ، تأثیرات تراتوژنیک این آفت کش ها بر مراحل تکوین جنینی یکی از چالش های بهداشتی پیش روی بشر است . در این تجربه اثرات تراتوژنیک ایمیداکلوپراید و پریکوسن1 به عنوان دو نمونه از آفت کش ها مورد استفاده در کشاورزی بر قدرت تولید مثلی رت نژاد ویستار ماده بررسی شده است. تعداد 50 سر رت ماده بالغ تحت شرایط استاندارد آزمایشگاهی نگهداری شده و پس از جفت گیری با رت های نر (منو گامی) و مشاهده ی پلاک واژنی ، از روز هفتم تا روزهای شانزده و بیستم حاملگی ( در دوره های 10 تا 14 روزه) مورد تزریق وریدی ایمیداکلوپراید(imidacloprid)،پریکوسن(precocene) وایمیداکلوپراید و پریکوسن به صورت توأم به مقدار mg/kg 10 (در هر روز) قرار گرفتند. با توجه به ضرورت های هرآزمایش از سنین مختلف جنین ها و نوزادان متولد شده جهت فعالیت های آزمایشگاهی همچون بررسی میزان بیان ژن dax1 با استفاده از تکنیک rt-pcr ،اندازه گیری میزان هورمون های استرادیول، پروژسترون ، تستوسترون ، fsh وlh ، اندازه گیری وزن و قطر تخمدان ها،اندازه گیری قطر و تعداد فولیکول های مختلف تخمدانی،اندازه گیری قطر لایه گرانولوزا فولیکول های مختلف ، بررسی مدت زمان انتظار برای جفت گیری و بررسی تعداد جنین های متولد شده در هر زایمان استفاده شده است. داده های به دست آمده در این تجربه نشان می دهد ، کاهش معنی داری در پارامترهای تولید مثلی در گروه های تیمارشده با گروه کنترل و شم مشاهده می شود.بنابراین می توان نتیجه گرفت که آفت کش های imi و pre1 توان باروری و تولید مثلی موش های ماده رت نژاد ویستار را کاهش می دهند.