جا به جایی نشانه ها رویکردی پیشرفته تر از رویکرد اولیه نشانه شناسی مبنی بر شناخت ماهیت نشانه ها میباشد. این مبحث توسط امبرتو اکو به طور کلی و عام مطرح گردید و پیتر بوگاتیرف آن را در مباحث نظری تئاتر وارد نمود به طوریکه بعد ها به عنوان یکی از موضوعات مورد بررسی مکتب پراگ تبدیل گردید. جابه جایی نشانه ها یکی از امکانات و ابزارهایشگرف کارگردانی در تولید تئاتر و فیلم بوده و بررسی آن می تواند به عنوان یکی از الگوهای مورد توجه در این عرصه به شمار آید این امر باعث شده تا در این رساله به بررسی نحوه و چگونگی جابه جایی نشانه ها در دو اثر هملت و شاه لیر به کارگردانی گریگوری کوزینتسف پرداخته شود

پژوهش حاضر به شناسایی میزان اخبار و مطالب مربوط به بازتاب قانون هدفمند کردن یارانه ها در مطبوعات سراسری و چگونگی انعکاس این مطالب در جهت گیری و مواضع روزنامه های اطلاعات، ایران، جام جم، کیهان و همشهری در گسترده زمانی سال 87تا89 با روش تحلیل محتوا پرداخته و با استفاده از دستور العملی 22 متغیری به کد گذاری تمام مطالب درباره قانون هدفمند کردن یارانه ها پرداخته است. طبق نتایج تحقیق بین 5 روزنامه فوق از نظر 19 متغیر تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به ضریب قابلیت اعتماد محاسبه شده، می توان به نتایج تحقیق اعتماد کرد. طبق یافته های و چهار چوب نظری این پژوهش(نظریه برجسته سازی و دیدگاه دروازه بانی) روزنامه های مذکور به برجسته سازی مسائل هدفمندی یارانه ها پرداخته اند و عوامل درون و برون سازمانی در انتخاب اخبار و مطالب و نحوه انعکاس آنها دخیل بوده اند.

تئانر ایران در دوره مشروطه با اتفاقات گوناگونی مواجه بوده از نخستین لشکر کشی محمد خان قاجار و گردن زدن بازیگران شهر تفلیس تا دایر کردن تالار دایمی نمایش در دارالفنون و ترجمه های متعدد از متون فرنگی . در این پایان نامه سعی شده است که سهم فرانسه ،روسیه و عثمانی بر تئاتر ایران بررسی گردد ، به خصوص تاثیر رفت و امد سیاحان و شاهان و همچنین دلایل اقبال ایرانیان به تئانر فرانسه و مخصوصا مولیر مورد ارزیابی قرار گیرد

هوگو در سرایش «افسانه ی قرون» از «شاهنامه» فردوسی الهام گرفت. او از مفاهیم آیین زرتشت نیز بهره گرفت و مفاهیمی چون تقابل بین روشنایی و تاریکی، سرشت نیک و بد و ... که از جمله درونمایه های مهم شاهنامه ی فردوسی و آیین زرتشت است در اثر هوگو به صورت برجسته وجود دارند. هوگو همچنین از وام واژه ها و بن مایه هایی بهره جست که از موضوعات محوری «شاهنامه» هستند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.