بحث از تربیت و شخصیت آدمی، از مباحث اساسی همه¬ی مکاتب و شاخه¬های علوم¬انسانی بوده و همانند هر فعالیت ارادی دیگر انسان، هدفی را دنبال می¬کند و هدفداری تعلیم و تربیت، از هدفداری نظام آفرینش و نوع جهان¬بینی، انسان¬شناسی و مبانی پذیرفته شده یک مکتب تربیتی جدا نیست؛ یعنی هر مکتبی با توجه به مبانی اعتقادی خود، از تربیت انسان، هدف خاصی را دنبال خواهد کرد. از این رو مکاتب دنیوی در امر تربیت و روش¬های تربیتی به تشتت آراء و عقاید و سرانجام به بن¬بست رسیدند، زیراهیچ¬کدام خالی از نقص نبوده و بعضاً اثرات جبران¬ناپذیری بر پیکره تعلیم و تربیت وارد ساختند. اما در جهان اسلام این جریان به گونه¬ای دیگر راه پیموده، زیرا در ادیان و بالاخص دین مبین اسلام طراحی نظام صحیح و جامعی برای تعلیم و تربیت انسان، تنها از ناحیه وحی، برنامه¬ریزی شده است و این الگوهای برتر تربیتی در کتبی چون نهج¬البلاغه مشهود است. بر این اساس رساله-حاضرتحت¬عنوان،"بررسی روش¬های تربیت فرزندان از دیدگاه نهج¬البلاغه در مقایسه با روش¬های تربیتی از منظر مکتب رئالیسم"، با هدف بررسی روش¬های تربیتی کتاب ارزشمند نهج¬البلاغه و دیدگاه¬های مکتب رئالیسم" و بیان وجوه اشتراک و افتراق آنها، با روش تحلیل محتوای¬کیفی و تطبیقی، از نوع مطالعه کتابخانه¬ای به نگارش درآمده است. تحلیل¬های تطبیقی این تحقیق نشان داد: 1- روش¬های تربیت فرزندان از دیدگاه نهج¬البلاغه و مکتب رئالیسم به شانزده مورد تقسیم شده که از جمله روشهای: عقلانی، اعطای بینش، تنبیه و تشویق و... قابل ذکر است. 2- روش¬های تربیت فرزندان از دیدگاه مکتب رئالیسم به یازده مورد تقسیم شده که از جمله روشهای: عقلانی، اعطای بینش، اجتماعی شدن، تشویق و تنبیه، عبرت¬آموزی و... است. 3- از جمله نقاط اشتراک مکتب رئالیسم با مکتب امام همام علی علیه‏السّلام، توجه به روش تربیت عقلانی، روش اعطای بینش، روش تنبیه و تشویق، روش اجتماعی شدن و... می¬باشند. 4- از بارزترین تفاوت¬های عمده بینش تربیتی اسلام و بینش¬ تربیتی مکتب رئالیسم، هدف متعالی نیل به کمال متعالی انسانی در این مکتب و فقدان عمیق چنین الگوهایی در مکتب رئالیسم، همچنین تفاوت در روش تربیت اخلاقی، تصورات فطری و... است. واژگان کلیدی: مکاتب تربیتی، روش¬های تربیتی، اسلام، امام علی¬علیه‏السّلام، نهج¬البلاغه، رئالیسم.