سنگ های سازندهای دلیچای و لار (ژوراسیک میانی تا بالایی) در منطقه پلور برونزد دارند. به منظور تعیین رخساره ها ، محیط رسوبی و سکانس های سازندهای یادشده رخنمون های این سازندها در مسیر ارتباطی تهران-آمل در منطقه پلور(ناحیه پل دختر) مورد بررسی قرار گرفته است.سازند دلیچای در ناحیه مورد مطالعه 112 متر ضخامت دارد که شامل شیل، مارن و سنگ آهک رسی است. سازند لار نیز حدود 300 متر ضخامت دارد . بخش پائینی آن شامل آهک های روشن یا خاکستری با لایه بندی نازک همراه با گرهک های چرتی است و بخش بالایی آن آهک توده ای حاوی ندول چرت است. سنگهای سازندهای دلیچای و لار در یک پلاتفرم کربناته با انتهای پرشیب مشابه محیط رسوبی فلوریدای امروزی نهشته شده اند. نبودن رخساره های سدی، لاگونی و پهنه های جزر و مدی نشان می دهد که در منطقه پلور سازندهای دلیچای و لار در اعماق بیشتری نسبت به سایر مناطق البرز نهشته شده اند.مهمترین فرآیندهای دیاژنتیکی مشاهده شده در سنگهای سازندهای دلیچای و لار، در منطقه پلور دولومیتی شدن، سیلیسی شدن، سیمانی شدن، متراکم شدن، آشفتگی زیستی و نئومورفیسم هستند.