منظور از شهر سالم، محیطی اجتماعی و کالبدی است با امکاناتی که انجام تمامی فعالیت های زندگی را با سهولت و با کارایی مطلوب امکان پذیر می سازد و همچنین توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای عصر حاضر را تأمین می کند بی آنکه تأمین نیازهای آینده را تحت تأثیر منفی قرار دهد که محور اصلی آن سعادت و رشد انسان می¬باشد. در محلات قدیمی شهرها به دلایل مختلفی از حداکثر توان این ظرفیت ها و امکانات استفاده به عمل نمی¬آید و به صورت بلااستفاده و یا کم استفاده در اثر گذشت زمان مستهلک می¬شوند. بنابراین این پژوهش در پی ارزیابی پتانسیلها و ظرفیتهای محلات قدیمی شهر زابل و برنامه ریزی برای تحقق شهر سالم می¬باشد. در شروع تحقیق به منظور کنکاش در مباحث تئوریک از روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه¬ای استفاده شده است. در مرحله بعدی برای شناسایی محدوده مورد مطالعه از روش پیمایش میدانی استفاده گردید. جامعه نمونه در این پژوهش تعداد 320 نفر می¬باشد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم افزار تحلیلی spss، مدل تحلیل سلسله مراتبی ahp و سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است. تحقیقات حاصل از این پژوهش نشان می¬دهد که محلات قدیمی شهر زابل از حداکثر ظرفیت¬ها و پتانسیل های آن ها استفاده نمی¬شود و همچنین مشارکت مردمی و نقش دولت نیز در تحقق توسعه پایدار محلات قدیمی و شهر سالم بدون تأثیر نبوده است. بطوری که تحلیل حاصل از آزمون t تک نمونه¬ای برای شاخص¬های مشارکت فعالیت های بهداشتی با 58/74، فعالیتهای زیست محیطی با 13/74، فعالیتهای مرتبط با امنیت51/85 و فعالیت¬های مرتبط با آموزش و ورزش با 01/83، ضریب تأثیرگذاری بالایی را نشان می دهد. همچنین در بحث ظرفیت سنجی جهت تحقق شهر سالم با استفاده از مدل ahp تسهیلات دولتی بیشترین ظرفیت وفضای درحال استفاده کمترین ظرفیت رابرای تحقق شهرسالم درمحلات قدیمی دارند.ضمنانتایج حاصل ازآزمون رگرسیون نقش دولت برای تحقق شهرسالم درمحلات قدیمی راباضریب تاثیرگذاری بالایی نشان می دهد)746/0=r).فلذا مدیران دولتی با عملی کردن طرح¬های توسعه شهری و اجرای سیاستهای تشویقی می¬توانند نقش بارزی را در تحقق شهر سالم درمحلات قدیمی شهرزابل ایفاء کنند. در پایان هم پیشنهاداتی در جهت استفاده هر چه بیشتر از توانایی¬های محلات قدیمی ارائه ¬گردید.