هدف از تحقیق حاضر، بررسی راهکارهای توسعه ورزش شهری با تاکید بر ایستگاه های دوچرخه شهرداری اصفهان بود. تحقیق حاضر توصیفی- پیمایشی و از انواع تحقیقات کاربری بود. جامعه آماری تحقیق را استفاده کنندگان دوجرخه های شهری شهر اصفهان در سال 1391 تشکیل می دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول آماری تخمین زده شد و تعداد 195 نفر بدست آمد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساختع بود که اعتبار و روایی آن جهت این تحقیق مورد آزمون قرار گرفت (ضریب آلفای کرونباخ 81/0). این پرسشنامه شامل 5 بخش با 43 سوال بود. جهت تحلیل داده های حاصل از نرم افزار spss نسخه 11 استفاده شد و با استفاده از آزمون های آماری از جمله همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکطرفه نتایج بدست آمد. یافته های تحقیق نشان داد که بین امنیت و استاندارد بودن مسیر دوچرخه با میزان استفاده از دوچرخه همبستگی وجود دارد (p=0/01)؛ ولی بین زیبایی وجذابیت مسیر، آگاهی شهروندان از اهمیت فعالیت بدنی، کیفیت دوچرخه ها، برگزاری مسابقات دوچرخه سواری، مسافت بین مقصد و ایستگاه های دوچرخه و عوامل فرهنگی با میزان استفاده از دوچرخه همبستگی وجود ندارد. علاوه بر موارد مذکور، بین ویژگی سن با میزان استفاده از دوچرخه رابطه وجود داشته؛ اما بین ویژگی های میزان تحصیلات و وضعیت تاهل با میزان استفاده از دوچرخه رابطه وجود نداشته است