در سالیان اخیر نحوه استفاده و مدیریت منابع و انرژیهای موجود در کره زمین به یکی از دغدغه های حامیان محیط زیست قرار گرفته است . در این خصوص با توجه به رشد روز افزون فعالیت های عمرانی نیاز به استفاده از منابع طبیعی موجود از یک طرف و دفع نخاله های ساختمانی حاصل از ساخت و سازها یا تخریب ساختمانهای قدیمی از طرف دیگر، موجب گردیده تا جهت حفظ کره زمین صنعت بازیافت از رونق قابل توجهی در جوامع پیشرفته و یا در حال توسعه قرار بگیرد . استفاده مجدد از نخاله های ساختمانی و به کارگیری آن به عنوان جایگزین مواد طبیعی ، راه حل بهینه و منطقی و در بیشتر موارد اقتصادی می باشد . مطالعات آماری انجام شده نشان میدهد که بیشترین حجم نخاله های ساختمانی در شهر قزوین را بتن و آجر تشکیل می دهد ، در این تحقیق با توجه به مشخصات فنی موجود در نشریه شماره 101(مشخصات عمومی راه) در خصوص مشخصات فنی مصالح مورد استفاده در لایه اساس ، از جمله دانه بندی، حد روانی و دامنه خمیری، ارزش ماسه ای ، درصد سایش لوس آنجلس، تراکم آزمایشگاهی، درصد شکستگی و ضریب تورق مصالح و همچنین آزمایش cbr بر روی درصد های مختلف ترکیب شده ازسنگدانه های خرده بتن و خرده آجر و همچنین نمونه اساس حاصل از کارخانه تولید مصالح سنگی در حومه شهر قزوین ، آزمایشات فوق انجام پذیرفته و با مشخصات حداقلی مورد نیاز آیین نامه مطابقت داده شده است. و همچنین جهت استفاده بهینه از مصالح بازیافتی که ملزومات حداقلی آیین نامه ای را دارا نبودند، مصالح بازیافتی با در صدهای مختلفی از سیمان ترکیب شده و بر روی نمونه های حاصله آزمایش مقاومت فشاری و آزمایشات دوام شامل آزمایش ذوب و یخبندان و آزمایش تر و خشک و همچنین روی نمونه های استوانه ای، آزمایش امواج آلتراسونیک نیز انجام گردید که نتایج حاصله حاکی از این مطلب می باشد که قسمتی از مصالح بازیافتی دارای مشخصات فنی استفاده در لایه اساس می باشند و همچنین مابقی حجم مصالح بازیافتی را می توان با استفاده از عملیات تثبیت با سیمان برای استفاده در لایه اساس کاربردی نمود.

ایجاد امکانات جدید، نیازمند مطالعه دقیق در زمینه نحوه استقرار صحیح این امکانات در مناطق مختلف یک شهر است. جهت تخصیص درست امکانات، اولین نکته اساسی، انتخاب مکان بهینه با توجه به شرایط متفاوت و گاهاً متضاد است. این مساله زمانی اهمیت می یابد که فاکتورهای بسیار مهمی مانند سفرهای کاری مد نظر قرار داده می شوند. لذا انتخاب بهینه ایستگاه های سرویس کارکنان اثرات مثبتی نظیر بهینه سازی مصرف سوخت و کاهش آلودگی هوا را در پی خواهد داشت. از میان کاربری ها و خدمات موجود در شهر، استقرار بهینه ی فضا - مکانی ایستگاه ها به دلیل اهمیت و توجه روز افزون به ارائه ی خدمات رفاهی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. بی شک خدمات رسانی به موقع سرویس های حمل و نقل بیش از هر چیز مستلزم استقرار آنها در مکانهای مناسب بوده، تا بتوانند در اسرع وقت و بدون مواجه با موانع و محدودیت های محیط شهری از یکسو، و نیز با ایجاد کمترین آثار منفی بر زندگی ساکنان شهر از سوی دیگر، به هدف خود برسند. به دلیل ابعاد بزرگ مسئله در مطالعات انجام شده تا کنون پارامتر های بسیاری در طراحی برای شبکه سرویس کارکنان در نظر گرفته شده است، در این تحقیق سعی بر آن بوده است که فقط پارامتر های تاثیر گذار، لازم و هماهنگ با شرایط شهر اهواز که در زمان اجرا معمولا در نظر گرفته نمی شود مورد بررسی قرار گیرند همچنین برای سامانه حمل و نقل یک شرکت، روشی ارائه گردید که می تواند راهکار مناسبی برای پرداختن همزمان به چندین هدف در سامانه های حمل و نقل شرکت ها باشد. این اهداف می توانند شامل بهینه کردن مسیر، برآورده کردن قید زمانی، حداقل تعداد خودروها، ساده و اجرایی بودن مسیر در عین کارآمد بودن آن باشند.این پژوهش با ارائه روشی جهت بهینه سازی این سیستم ها به مطالعه موردی سیستم حمل و نقل کارکنان شرکت نفت اهواز پرداخته است. در این تحقیق مکان یابی ایستگاه های هشت منطقه شهر اهواز یعنی تعیین مکان بهینه برای تسهیلات سرویس دهی کارکنان شرکت نفت با استفاده از نرم افزار arc gis انجام گرفته است. هر یک از پارامترهای مفروض تحت لایه های اطلاعاتی مجزا در نرم افزار arcgis تعریف و در نهایت لایه های مربوط به پارامترهای مکانیابی ایستگاه ها با یکدیگر ترکیب و مکان بهینه ایستگاه ها توسط نرم افزار arcgis تعیین شده است.در نهایت روش-هایی جهت اصلاح مسیرها وتعیین مسیرهای بهینه ارائه شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشانگر موفق بودن این روش در برنامه ریزی بهینه سرویسهای یک شرکت است، به طوری که قید ظرفیت خودروها و زمان رعایت شود. علاوه بر این، توانسته تعداد خودروها را با توجه به شرایط مذکور به حداقل برساند و مسیر پیشنهادی برای هر خودرو، کم هزینه ترین مسیر باشد.