برنج یکی از مهم ترین محصولات غذایی در سرتاسر جهان می باشد. این محصول زراعی همانند سایر محصولات زراعی در مراحل رشد خود در معرض حمله ی آفات و حشرات قرار می گیرد و می تواند بر کیفیت و بازده محصول موثر باشد. امروزه امنیت غذایی یکی از مسائل مهم زندگی بشری است. استفاده ی فراوان از آفت کش ها در مزارع برنج مشکلاتی را به وجود می آورد. به منطور بررسی تاثیر سموم حشره کش، علف کش و قارچ کش بر برخی از پارامترهای فیزیولوژیکی (جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم و درصد پروتئین دانه)، آناتومیکی (ضخامت پوست، آندودرم، استوانه مرکزی، آوند چوب و آوند آبکش ریشه) و مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد پنجه، وزن هزار دانه، عملکرد، وزن خشک بوته) بخش های مختلف گیاه برنج (oryza sativa l.) رقم هاشمی و هم چنین میزان باقی مانده ی سم دیازینون و تری سیکلازول، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با 4 تیمار و در 3 تکرار انجام شد. نمونه برداری ها از بوته ها، پس از دوره ی کارنس هر آفت کش در هر مرحله ی رشدی با انتخاب تصادفی 4 بوته ی کامل از هر کرت انجام شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از سموم بر صفات فیزیولوژی، آناتومی و مورفولوژی بررسی شده اثر معنی داری در مقایسه با کنترل نداشت، که این احتمالا به دلیل استفاده از سموم در حد مجاز و توصیه شده می باشد. هم چنین نتایج نشان داد میزان باقی مانده ی سم دیازینون در دانه ی سفید رقم محلی هاشمیppm 0.03 و باقی مانده ی سم تری سیکلازول زیر حد تشخیص بود. میزان باقی مانده ی نهایی سم دیازینون، از حد مجاز ppm 0.1 تعیین شده توسط کدکس کم تر بود.