آلودگی آب رودخانه‏ها را در حقیقت می توان شاخص آلودگی محیط زیست در اثر فعالیت های انسانی به حساب آورد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر فعالیت های انسانی بر گروه های تغذیه ای بزرگ بی مهرگان کفزی رودخانه بابل رود، نمونه برداری بزرگ بی مهرگان کفزی از چهار ایستگاه در محدوده ی زمانی بهمن 1391 تا دی ماه 1392 صورت گرفت. در بررسی کفزیان، 16512 نمونه از 9 راسته و 27 خانواده مشاهده شدند که بیشترین تنوع در میان نمونه ها مربوط به لارو حشرات آبزی بود. کمترین درصد حضور، مربوط به خانواده های psychodidae و noteridae با 1/0درصد و بیشترین درصد حضور مربوط به خانواده های chironomidae و baetidae با 57 و 27 درصد در طول دوره ی مطالعاتی بود. لارو حشرات آب زی، فون غالب کف زیان رودخانه ی بابل رود را در منطقه ی مورد مطالعه تشکیل دادند. بیشترین تنوع و فراوانی بی مهرگان کف زی در فصل های تابستان و بهار مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار شاخص های ept و ept/chir به ترتیب در ایستگاه های یک و چهار بدست آمد که حاکی از شرایط مساعد در ایستگاه یک و شرایط تنش زا در ایستگاه چهار می باشد. آنالیز داده ها نشان داد که شاخص ept در ایستگاه شاهد به طور معنی داری از ایستگاه چهار بالاتر می باشد. بالاترین و کمترین میانگین شاخص زیستی مارگالف وتنوع شانون وینر به ترتیب در ایستگاه های یک و چهار بدست آمد. نتایج آنالیز های آماری نشان داد که متوسط شاخص مارگالف در فصل های مختلف سال تفاوت معنی داری با هم ندارند، اما بین ایستگاه های مطالعاتی متوسط این شاخص به طور معنی داری متفاوت بود (p < 0.05). گروه های تغذیه ای(ffg) شناسایی شده در رودخانه ی بابل رود شامل گروه های collector gatherer، scraper، shredder، collector filtering و predator بودند، که بیشترین فراوانی مربوط به collector gatherer ها با 9/ 85 درصد و کمترین فراوانی مربوط به shredder ها با 1/0درصد به دست آمد. میانگین گروه تغذیه ای cg در ایستگاه چهار نسبت به سایر ایستگاه ها به طور معنی داری بالاتر بود. کمترین و بیشترین مقدار عددی شاخص هیلسنهوف به ترتیب در ایستگاه یک و چهار بدست آمد. کیفیت آب در ایستگاه شاهد با سایر ایستگاه ها اختلاف معنی داری داشت. نتایج ترکیبی نشان داد که کیفیت آب در ایستگاه های شاهد، دو، سه و چهار به ترتیب خوب، متوسط، متوسط و نسبتا ضعیف است.