تولید داروهای نوترکیب به خاطر تشکیل اجسام الحاقی ناشی از بیش بیان پروتئین نوترکیب با دشواری هایی همراه است. مطالعات سال های گذشته نشان داده است برخلاف باور غالب، این اجسام ساختارهایی شبه طبیعی دارند و بیان آن ها در دمای پایین می تواند درصد ساختار دوم شبه طبیعی را افزایش دهد. این اجسام الحاقی تولید شده در دمای پایین را به خاطر انحلال در غلظت های پایین تر اوره و درصد بالای ساختار شبه طبیعی، اجسام الحاقی غیر متعارف نام گذاری کرده اند. مطالعات نشان داده است که انحلال این اجسام الحاقی غیر متعارف با حفظ ساختار دوم می تواند بازده فرایند بازتاخوردگی را افزایش دهد. در این پژوهش سعی شد از اوره به عنوان یک حلال پرکاربرد و ارزان در صنعت داروسازی، برای انحلال جسم الحاقی پروتئین رتپلاز بدون برهم خوردن ساختار دومش استفاده شود. رتپلاز یک پروتئین نوترکیب دارویی با 9 پیوند دی سولفیدی است که برای درمان گرفتگی های حاد عروقی مورد استفاده قرار می گیرد. سنجش ساختار رتپلاز در غلظت های مختلف اوره با استفاده از روش ftir نشان داد که ساختار جسم الحاقی این پروتئین شبه طبیعی نیست و در غلظت های پایین اوره کم محلول است و با کاهش دمای بیان پروتئین به 25 درجه سلسیوس نیز نمی توان جسم الحاقی غیر متعارف برای این پروتئین تولید کرد. مقایسه نتایج ساختار سنجی رتپلاز و اینترفرون بتا که دارای تنها یک پیوند دی سولفیدی است، نشان داد ساختمان دوم پروتئین حل شده در اوره 8 مولار، بیشتر تمایل به تشکیل ساختار های بتا و دور دارد. ساختارهای مارپیچ منظم و نامنظم در برابر اوره بسیار آسیب پذیرند و در غلظت 6 مولار اوره از بین می-روند. این پژوهش نشان داد اوره 4 مولار بخش زیادی از ساختار جسم الحاقی را حفظ می کند اما حلالیت پروتئین در آن کم است.

اینترلوکین-2 انسانی با 134 اسید آمینه و وزن ملکولی معادل 15517 دالتون، یک پروتئین تنظیم کننده در سامانه ایمنی است که باعث ایجاد سطح گسترده ای از پاسخ های ایمنی می شود. علاوه بر این، نقش مهمی در تکثیر و تمایز یافتن لمفوسیت های b و t دارد. اینترلوکین-2 دارای کاربردهای دارویی متنوعی است از جمله در درمان انواع سرطان ها مانند سرطان خون، بیماری های نقص ایمنی و همچنین در تحقیقات آزمایشگاهی به کار می رود. هدف از این پژوهش، خالص سازی پروتئین نو ترکیب اینترلوکین-2 انسانی تولید شده در آزمایشگاه از سویه نوترکیب e.coli است. در انجام این تحقیق از روش کروماتوگرافی تمایلی با استفاده از ni-nta آگارز برای خالص سازی استفاده شد. دو روش شستشوی متفاوت در مورد خالص سازی مورد استفاده قرار گرفت که عبارتند از: تغییر ph و استفاده از ایمیدازول. نتایج به دست آمده نشان داد که خالص سازی بهتری در صورت استفاده از ایمیدازول نسبت به تغییر ph حاصل شد. همچنین از آنجایی که پروتئین مورد نظر به صورت توده های پروتئینی غیرفعال تولید شد، پس از مراحل خالص سازی، مجموعه فرایند هایی برای بازیابی شکل فضایی آن انجام گرفت. بازیابی شکل فضایی اینترلوکین-2 در ستون کروماتوگرافی ni-nta آگارز با کاهش غلظت اوره از 0-8 مولار انجام شد. سپس، اینترلوکین-2 به دست آمده با آزمایش تکثیر لمفوسیت های t سنجیده شد و نشان داده شد که اینترلوکین-2 بازیابی شده فعالیت مناسبی را داراست.