از آنجایی که، کامیون ها سنگین ترین بارها را به سطح روسازی وارد کرده و بیشترین خرابی را در روسازی ایجاد می کنند، به عنوان اصلی ترین گروه از کاربران شبکه راه ها شناخته می-شوند. در سال های اخیر با هدف افزایش بهره وری، تغییراتی در مشخصات محورهای وسایل نقلیه سنگین ایجاد شده است که در مواردی موجب خرابی و کاهش عمر روسازی-های آسفالتی می شوند. یکی از روش های تقویت روسازی ها در برابر این خرابی ها، استفاده از ژئوسنتتیک است. در این تحقیق سعی شده است تا به روش المان محدود و با استفاده از نرم افزار abaqus، تاثیر مشخصات محورهای وسایل نقلیه سنگین (شامل وزن محور، فشار باد چرخ، نوع چرخ و نوع محور) بر روسازی های آسفالتی رایج در ایران (با فرض رفتار ویسکوالاستیک لایه آسفالتی) در حالت مسلح شده (با ژئوسنتتیک) و غیرمسلح، مورد بررسی قرار گیرد. برای تشریح خصوصیات ویسکوالاستیک لایه آسفالتی در نرم افزار، ثابت های پرونی با استفاده از روابط نظری محاسبه و تعیین شدند. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، افزایش فشار باد چرخ و همچنین، استفاده از چرخ های عریض به جای چرخ-های زوج، عمدتا بر کرنش های کششی زیر لایه آسفالتی تاثیر داشته و تاثیر چندانی بر کرنش های فشاری روی بستر ندارد. همچنین، استفاده از محورهای تاندم به جای محور منفرد، علیرغم کاهش عمر روسازی، از نظر اقتصادی به صرفه تر بوده و نسبت به بار حمل شده، خسارت کمتری ایجاد می کنند. نتایج نشان می دهند که، در بین مشخصات وسایل نقلیه، تغییرات وزن محور بر عملکرد ژئوسنتتیک اثرگذار است و سایر مشخصات تاثیر قابل توجهی در عملکرد ژئوسنتتیک ندارند. علاوه براین، براساس نتایج به دست آمده، مشاهده شد که با افزایش مدول الاستیسیته ژئوسنتتیک تاثیر آن در بهبود عملکرد روسازی افزایش می-یابد. همچنین، مشخص شد که موقعیت بهینه ژئوسنتتیک برای کاهش حداکثر کرنش کششی زیر لایه آسفالتی و حداکثر کرنش فشاری روی بستر، به ترتیب، زیر لایه آسفالتی و روی لایه بستر می باشد.